61
IntU8schen werd aan verschillende Eogelsche geschutfabrieken de
opdracht verstrekt tot het aanbieden van snelvuur-veldgeschut, dat
een projectiel van 15 pond zou schieten. De hiermee gedane proe
ven zouden, volgers de Army and Navy Gazette van 18 eu 25 Fe
bruari 1899, geleid hebben tot het aannemen van een vuurmond
aangeboden door de firma Yickerp, terwijl met den aanmaak reeds
een begin zou zijn gemaakt.
Volgens andere bronnen echter (Intern. Revue über die gesamm-
ten Armeeën u. Flotten. Suppl. 9 Dec. 1899) is er nog volstrekt geen
beslifsing genomen, zou zelfs het proefkanon door de firma Vic-
kers nog niet eens geleverd zijn en weet men nog niet, waar de
beproeving van het geschut zal geschieden. Waar dus nog niet eens
proeven zijn genomen, ligt aanneming en vooral algeheele invoering
nog niet in de naaste toekomst.
De troepenmacht, die naar Z. Afrika is gezonden, is dan ook te
velde getrokken met het oude veldgeschut M. 83 Wel vindt men
thans gewag gemaakt van bestellingen, bij de firma Vickers Sons
and Maxim, van snelvuurgr schut voor die expeditionnaire troepeD,
doch betrouwbare gegevens hieromtrent ontbreken ten eenenmale.
Italië.
In 1897 werd door het Italiaansche gouvernement een concours
uitgeschreven voor snelvuur-veldgeschut. Eene beslissing kon bij de
gevolgde proeven nog niet worden genomen.
Intusschen betoogde de Minister van Oorlog de noodzakelijkheid
tot vervanging van het 7 c.M-materieel en was hij van oordeel, dat
het 9 c.M-materieel, dat van recenter datum en beter constructie
was, na het aanbrengen van eenige ingrijpende verbeteringen, kon
behouden blijven.
Sedert is dan ook besloten de 84 lichte batterijen van nieuw
snelvuur-materieel te voorzien en dat der 206 zware veldbatterijen
te wijzigen. Die wijzigingen zouden bestaan in een andere sluitinrich-
ting, een veranderde lading en het aanbrengen van een remiDrichting,
zoodat de vuursnelheid 4 A 5 schoten per minuut zou bedragen. De
aanneming van een kardoes met metalen huls heeft tevens eene