SPROKKELINGEN.
I.
Ja, waartoe eeD infanterist toch gebruikt wordt. Menigmaal is
me die verzuchting ontsnapt en ik geloof, dat er nog velen zijn aan
te wijzen, die weieens in de gelegenheid zijn geweest, zoo'n opmer
king te moeten maken!
We zullen het dan hebben M. M. H. H. over een infanterist
dokter op een post. Welnu dan
Het gebeurde nu eenige maanden geleden dat op een post,
tot twee malen toe, een infanterie officier, als dokter van het gar
nizoen werd aangewezen. Deze functie werd door hem met tus-
schenpoozen ongeveer drie maanden waargenomen.
Niet, dat ik er iets op tegen heb, dat het Gouvernement indien
de omstandigheden het vorderen van elk officier zooveel mogelijk
profijt trekt! Neen, maar zou 's Lands belang geen betere behar
tiging van zaken eisehen.
Dikwijls heb ik me afgevraagd, hoe kan men zulks verantwoorden
en hoe is het mogelijk, dat men zoo'n post, tevens havenplaats, waar
pest, cholera, hondsdolheid en veeziekten buiten op den loer liggen
en elke gelegenheid zullen te baat nemen, om binnen te sluipen, van
een dokter ontbloot?
Dat is nu reeds de 3e maal in één jaar, dat een post in dit gewest
van een dokter wordt ontbloot!
Neen, dan was men vroeger hier veel wijzer.
Toen hield men op de hoofdplaats altijd een (zoogenaamd) reserve
officier van gezondheid, die echter daar zeer goed te gebruiken was
en bovendien onmiddellijk naar een der posten kon worden gedirigeerd.
Toen had men nooit te klagen. Nu echter is het eene eigenaardige
zaak, want thans wordt die dokter op de hoofdplaats niet meer noo-
dig geacht, wellicht omdat de bezuinigiDgswoede noodzaakt om van de
