ONER VENERISCHE ZIERTEN.
M. H.
Over Venerische ziekten U het een en ander mede te deelen, op
een populaire wijze, zóó dat U in staat zoudt zijn, die wetenschap
aan 't kader bij te brengen, opdat dit eindelijk weder de manschappen
zou kunnen inlichten. Ziet daar mijn doel.
Door populaire voordrachten n.l. meent men de zoo gevreesde M.
V. (morbus Veneris, Venus ziekte) te kunnen beteugelen.
Nu, het is zeer zeker waar, dat bekendheid met de afschuwelijke
rampeD, die het gevolg van M. V. kunnen zijn, ieder beschaafd man
angstig zal maken die ziekte te acquireeren. Angst er voor verwekken
is een middel, maar. slechts een hooger moraliteitBbegrip kan
als afdoend voorbehoedmiddel worden beschouwd.
De oorzaak der M. V. moet worden gezocht in mikroörganismen,
bacteriën. De ziekte is dus een besmettelijke.
Besmettelijke ziekten verdeelen wij naar hun oorzaak in twee
soorten n.l. de miasmatische en de contagieuse.
Miasma beteekent „bezoedeling" en een miasmatisch besmettelijke
ziekte wordt, zoo neemt men aan, veroorzaakt door bezoedeling van
de lucht, het water, etc. Van uit de lucht, door 't diinken van
besmet water, enz. ontstaat dus de miasmatisch besmettelijke ziekte-
De contagieus besmettelijke ziekte ontstaat uitsluitend door contact,
door aanraking van een ziek individu. Venerische ziekte is conta
gieus besmettelijk en alleen door het aanraken van zieke individuen
kan men M. V. krijgen. Natuurlijk evenwel kan de smetstof van
een ziek individu zich hechten aan eenig voorwerp (servies, linnengoed,
enz.). G ebruikt nu een gezond persoon onmiddellijk daarna dit voorwerp,
dan is er ook contact en kan dus besmetting volgen. Al dadelijk wil ik
IJ vertellen, dat wij sedert ruim een eeuw een scherp onderscheid
maken tuschen den druiper (de gonorrhoea Urethritis) en de Syphilis.