ANTWOORD AAN MEDESTANDER.
Het doet een mensch altijd goed als het hem uit gestelde
opmerkingen of vragen blijkt, dat zijn artikel tenminste gelezen
is; zoo wil ik u geachte „Medestander" gaarne antwoorden op
de mij gestelde vragen.
Waarom ik durfde zeggen, dat vele infanteristen met mij.van
meening zijn, dat het beter is gamellen voor den soldaat aan te
schaffen? Wel, omdat ik in elk garnizoen, waar ik geweest ben,
over dit onderwerp met mijn collega's van gedachten gewisseld
heb en slechts enkele heb ontmoet, die het niet noodig vonden
bedoeld servies in te voeren. De motieven van deze tegenstan
ders waren b.v.„men moet den soldaat niet verwennen en
aldus verweekelijken, te velde eet hij ook uit zijn blikje, waar
om in het garnizoen dan niet?" Dit werd serieus gemeend.
Indien ik dan zeide: „ja, dat is waar, te velde slaapt hij ook op
den barren grond, dus zullen we hem in het garnizoen ook maar
op den grond leggen, om hem niet te verwennen," dan was dat
iets heel anders volgens hen. Een tweede bezwaar was, dat
er vele soldaten zijn, die liever hun potje bewaren om, als
zij 's avonds honger krijgen, te eten. Maar dit is juist iets
(zooals ik vroeger zeide), dat streng bestreden moet worden,
daar geregeld eten een eerste vereischte is voor eene gezonde
levenswijze.
Bestaan er werkelijk geldige redenen waarom een man niet
aan tafel zou kunnen komen, welnu er is dan niet het minste
bezwaar om zijn eten te bewaren, nietwaar? Sommigen maak
ten zich ongerust over het toezicht op het servies, maar dit
kan de kamerwacht immers heel goed doen, dan wordt dit
baantje niet bijna een sinecure, zooals het tegenwoordig is. Er
is nog een voordeel bij het gezamenlijk aan tafel eten, nl. er
wordt dan niet zooveel eten als spoeling weggeworpen, terwijl
Frappez toujours!
