63 ken; wanneer steile berghellingen beklommen of afgedaald moe ten worden of bij zeer rotsachtigen bodem. De noodzakelijkheid van de draagbaarheid van het rijwiel, wordt door den kapitein G. verder betoogd bij de uitvoering van zekere tactische opdrachten. B. v. het blijkt, dat een punt, waarvan de bezetting aan eene wielrijderafdeeling is opgedra gen, door den vijand is bezet. De commandant der wielrijder afdeeling besluit dit punt te nemen, en tot den aanval wordt overgegaan met het rijwiel op den rug. Ons inziens is dit eene gevaarlijke manoeuvre en, wanneer men de zaak goed beschouwt, geenszins geboden door eenen onafwijsbaren tactischen eisch. Wat is toch de leidende gedachte bij het oprichten van een wielrijderkorps! Het partij trekken van de groote bewegelijk heid van een infanterietroep, ten einde daarmede resultaten te behalen, welke niet of niet voldoende zijn te verkrijgen, wanneer men slechts de beschikking heeft over cavalerie, die dan te voet zou moeten optreden. Met dit denkbeeld voor den geest, stelt men zich vanzelf de wielrijderkorpsen gebonden aan het bestaande wegennet voor en in de nabijheid daarvan opereerende. Het bezetten en vasthouden van voorname punten doet ook onvermijdelijk denken aan een toegangsweg. Wordt dus aan een wielrijderafdeeling opgedragen zich in het bezit te stellen van een dergelijk punt, dan geschiedt de opmarsch derwaarts langs den weg. Blijkt het den commandant dier afdeeling, dat het bedoelde punt is bezet en wenscht hij zich daarvan meester te maken, dan zouden wij het veel raadzamer vinden om de rijwielen onder eene kleine bedekking achter te laten en, slechts uitgerust met geweer en patronen, waarbij veel beter dekking in het terrein kan worden gezocht dan met een rijwiel op den rug, de vijandelijke stelling aan te vallen. Een dergelijke aan val te doen met een rijwiel op den rug is waarlijk niet aan te bevelen, want, behalve dat de man zich noodwendig minder vlot kan bewegen, dekken en schieten, verraden de uitstekende dee- len van het opgevouwen en gedragen rijwiel bijna zeker de ligplaats van den man, wanneer hij zich gedekt -meent te hebben opgesteld om te vuren. Een niet te verwerpen nadeel

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1901 | | pagina 77