DE MILITAIRE STRAFGEVANGENIS TE TJIMAHI.
Op den 27en Maart is te Tjimahi aan den Europeesch gevan
gen fuselier Kleveringa liet doodvonnis voltrokken; op den 12en
October 1900 werden de' gevangen fuseliers Klooster en Peters
bij sententie definitief door het Hoog Militair Gerechtshof \ei-
oordeeld tot de straf des doods met den kogelin datzelfde jaar
werden meerdere inlandsche en Europeesche militaire gevangenen
veroordeeld tot 5 jaren gevangenisstraf en meer, ziedaar eenige
sprekende feiten, die op de treurige resultaten wijzen van ons
militair gevangeniswezen.
Met deze voorbeelden voor oogen kan men moeilijk beweren,
dat de militaire gevangenis in Indië voldoet aan den voornaam-
sten en meest dringenden eisch, die voor elke strafinrichting
gesteld moet worden, namelijk, dat de daarin geplaatste indi
viduen na hun straftijd als verbeterd en weder geschikt voor de
samenleving in de maatschappij kunnen worden ontslagen.
Het schijnt, dat men in het militaire de gevangenis nog be
schouwt als waarschuwend voorbeeld, als groote bangmaker, als
het schrikbeeld voor den soldaat, maar dat men niet heeft ge
loofd aan verbetering en opvoeding van veroordeelden. Men is
in dit opzicht conservatief gebleven en vat de opsluiting in eene
strafinrichting blijkbaar op als eene gestrenge doch rechtvaardige
vergelding van het misdrijf, die ook anderen van het kwaad
terug moet houden. Het hoofddoel verbetering en opheffing van
zwakke individuen en voorkoming van latere misdaden wordt
misschien wel in woorden nagestreefd, maar de resultaten blijken
in de practijk dan toch zeker hoogst onbevredigend te zijn.
In waarheid, er kleven aan ons militair gevangeniswezen grove
fouten, die zeer spoedig verbetering eischen niet alleen in het
belang van ons leger, dat helaas elk jaar grooter contingent aan
de gevangenis levert, maar ook in het belang van vele ongeluk-
kigen, die eenmaal in die inrichting geplaatst, geen kans hebben