men van plan is veldhouwitsers bij de bereden artillerie in te
voeren. Hoewel dit niet officieel is bevestigd, is het niet van
belang ontbloot na te gaan of ons leger werkelijk door deze in
voering zal zijn gebaat.
De redenen waarvoor in Europeesche legers veldhouwitserbat-
terijen zijn ingevoerd, zijn in 't kort de volgende 1):
Door het overal toenemen van den pionierarbeid zal men in 't
vervolg meer dan vroeger op door den veldschop versterkte stel
lingen stuiten, waar het modern veldgeschut door zijne gestrekte
baan, ook met brisante granaat zelfs, bijna machteloos tegenover
staat. Daar een leger echter door eene dergelijke stelling niet
.zoolang mag worden opgehouden tot krombaangeschut voor het
vernielen daarvan is aangekomen, omdat anders de vijand den
tijd heeft van zijne stelling een klein Plewna te maken, moet
men bij het veldleger geschut hebben, dat aan deze opdracht
kan voldoen.
Gelden deze beweegredenen echter ook voor de invoering van
houwitserbatterijen bij ons veldleger?
Zijn wij sterker dan een' eventueel gelanden vijand, zoo kun
nen wij direct aanvallend optreden en is er dus van ingraven
van zijn' kant geen sprake.
Zijn wij zwakker, wat wel altijd het geval zal zijn, zoo is
onze vechtwijze actief defensief en beginnen wij met verdedigend
op te treden, met het doel om later indien de vijand voldoende
is verzwakt tot het offensief over te gaan. Alleen in dit laat
ste geval, indien het ons mocht gelukken den vijand overal
terug te drijven, zou het zich kunnen voordoen, dat wij op
dergelijke doelen stuiten, doch daar wij dan optreden in ons
eigen land zal er wel tijd wezen belegeringsgeschut te laten
aanrukken.
Zoo dringend noodzakelijk als voor groote Europeesche mo
gendheden is dus de invoering van veldhouwitsers voor ons
bij lange na niet, vooral daar er zich groote bezwaren zullen
voordoen bij de constructie van een dergelijken vuurmond in
verband met de geringe trekkracht onzer paarden. Wil men
n. 1. voldoende uitwerking met dit geschut hebben, dan moet
1) Ind. Mil. Tijdschr. 1900 So. 10.
