679
forceerden zij de poort. Barbara wist wat bun allen wachtte.
Zij verzamelde de radelooze gezellinnen in de kerk om zich
heen en deed hen nederknielen. Zij zelf bleef overeind staan.
Om hare lippen zweefde een vroolijke lach. Terwijl de anderen
in weeklagen uitbraken of in stomme vertwijfeling hun lot af
wachtten, bleef zij rustig.
Toen viel onder de bijlslagen der buitenstaanden met donde
rend geweld de kerkdeur neder en drongen de ruwe krijgers
binnen.
Barbara hief een kruis, dat zij in de hand hield, ten hemel.
Een donder beantwoordde het teeken. De wanden trilden, de
bodem golfde op en neder, het gewelf stortte in elkander en
begroef allen, die er zich onder bevonden. Een vertrouwd leeke-
broeder had de in de Krypta opgestapelde springstoffen ontstoken.
7 Heft Juli 1899.
SCHW. MlLIT. Bl&TTER.
