81
van deze letter noodig. Indien met een aangenomen code wordt
geseind in plaats van de woorden te spellen, wordt na het beant
woorden van het verkenningssein, tweemaal achter elkaar de letter
g geseind, door den seinontvanger te beantwoorden met letter
g éénmaal.
Geachte Redacteur.
Gaarne voldoe ik aan Uw verzoek om mijn oordeel te zeggen
over het hierboven ontwikkelde seinstelsel. Ik begin intusschen
met de opmerking, dat het eön waag is om van achter de
schrijftafel een seinmethode te bespreken, een zaak bij uitstek
van practijk.
Hoe men zich „van huis uit" bij het samenstellen van een
seinmethode vergissen kan, moge blijken uit het volgende.
Bij het Korps Genietroepen was indertijd in beproeving het
systeem, bekend onder den naam van stelsel Rouveroy en waar
aan ook het „Vreede" alphabet ten grondslag ligt. Om de cijfers
aan te geven, had men oorspronkelijk (thuis) bedacht om tegelijk
twee schijven van de vier, die bij de seinstelling Rouveroy te pas
komen, in dezelfde richting omhoog of omlaag te doen bewe
gen, en dat in tegenstelling van de letters, waarbij nimmer twee
schijven te gelijk zich in dezelfde richting ten opzichte van den
ruststand verplaatsen.
Nu de toepassingop een guren avond lag ik met een telegrafist
op eenige kilometers van Malang in de zwarte duisternis te loeren
naar de bewegende lichtjes; ik noemde op wat ik zag en mijn
buurman ooker was lichtgewriemel door den kijker te bespeuren.
„Acht" nam ik hardop waar. „Vier" riep de korporaal. „Wel
neen, twee en drie omhoog." „Neen luint een en vier omlaag".
Wie ten slotte gelijk bleek te hebben, weet ik niet meer, maar
wel was aangetoond, dat het niec aangaat een stelsel van op
tische telegrafie theoretisch uit te maken, maar bovendien dat
het toen ontworpene leed aan een euvel, nl. het ontbreken van
een vergelijkingspunt.
Nu ben ik tegelijk waar ik wezen wilde, nl. met mijne eerste
opmerking: Wat heeft de practijk omtrent het stelsel geleerd ten
aanzien van het „vergelijkingspunt"?
Dl. II, 1901 6
