100 D. v. 0. in 1899 op 18 plaatsen koffie aanbesteed tegen den gemiddelden' prijs van f 0.875 per K.G. Koopt het Gouvernement 4100 pikol eerste soort koffie voor 53.300 dan is dit f 13.— per pikol. Dit is de prijs? waartegen de bevolking verplicht is de koffie te leveren. Daar de leveranciers tegen de aanbestedingsprij zen in de militaire maga zijnen leveren, behoort nog in rekening gebracht te worden de transport kosten van de gouvernementspakhuizen daarheen. Misschien kunnen deze wel bestreden worden door het hierboven berekende prijsverschil van f 0.10 per K.G. Het voordeel voor het land zou echter geen f 143.500 zijn, daar bij den verkoop van de koffie, dus ook bij die welke het Gouvernement voor het leger terugkoopt winst wordt behaald. Alleen het D. v. O. zou f 143.500 minder uitgeven voor het geval, dat het de koffie tegen 13. de pikol in hare magazijnen kon ontvangen. Stellen we eens dat het Gouvernement thans 10.op de pikol verdient, dan ontvangt het voor 4100 pikol 4100 X f 23.— f 94.300. Het voordeel voor den lande zou dan wezen f 196.800 f 94.300 102.500. De kolfie kon van de gouvernementspakhuizen naar de garnizoensklee- dingmagazijnen worden vervoerd, alwaar zij tegelijk met andere artikelen om de tien dagen door de compagnieën kon worden ontvangen. Sedert de bruir.e boonen niet meer uit Nederland komen, zal er wel plaats zijn. Groot behoeft de voorraad koffie m. i. ook niet te zijn. Zou het geen aanbeveling verdienen deze som voor den lande te bezuini gen, door eenvoudig de koffie uit 's lands pakhuizen aan te vragen, evenals dit bij het tin werd voorgesteld? Men zou zoodoende ongeveer eene ton gouds be schikbaar krijgen om in behoeften van den soldaat te kunnen voorzien, b.v. door het aankoopen van klamboes of beter nog afsluiting door metaalgaas van deuren en ramen of in plaats daarvan afsluiting der galerijen in na volging van hetgeen er voor de spoorwegbeambten in Italië is gedaan. De contracten voor de levering van levensmiddelen geven volkomen vrijheid om geen koffie meer van de leveranciers te nemen, men geve hen slechts van c. q. gewijzigde voorschriften voor het leger kennis. Er behoort natuurlijk overleg plaats te hebben tusschen den Directeur van B. B. en den chef van het D. v. O. De chef van het D. v. O. geeft b. v. op hoeveel koffie per maand op elke plaats noodig is. De Directeur B. B. kan dan de pakhuizen daarvoor aanwijzen, waaruit zij met de minste kosten naar de militaire magazijnen kan worden vervoerd 1). De prijs, waarvcor de koffie door het Dep. van B. B bij regularisatie aan andere Departementen wordt overgegeven, is vrij zeker wel ergens bepaald- I l) Een mooie opdracht voor den militairen transporttrein. Bed.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1902 | | pagina 116