166
gingsstelsel van een land zoo beperkt mogelijk zijn; die ver
sterkingen, welke niet absoluut noodzakelijk zijn, zijn voor de
verdediging in haar geheel, nadeelig.
En hoewel in strijd met de algemeene principes van de laat
ste 40 jaar, zegt de schrijver van 't artikel is 't een verkeerd
denkbeeld: de verschanste legerplaatsen met permanente werken
te omgeven.
Yolgens den zin der woorden is een verschanste legerplaats
een plaats uitgekozen voor de legering van min of meer sterke
troepenafdeelingen, die men omgeeft met werken om het ver
dedigingsvermogen te vergrooten gedurende den tijd, dat die
troepen op die plaats gelegerd zijn.
Maar daar eene legering binnen permanente werken in strijd
is met elk denkbeeld van beweegbaarheid, zoo mag ook niets
gedaan worden om de troepen aan die plaats te binden. De
rollen die versterkte legerplaatsen en die, welke vestingen ver
vullen, zijn niet alleen verschillend maar staan tegenover elkaar.
In de versterkte plaatsen (of vestingen) heeft men een vast gar
nizoen ter verdediging van de permanente stellingen, om de ver
schanste legerplaatsen heeft men vluchtige veldversterkingen om
de troepen te beschermen.
Er bestaat dan ook geen grooter vergissing, dan vestingen
als permanente verschanste legerplaatsen te beschouwen. Wel
kunnen de legers zich van die versterkte strategische punten
bedienen om er c.q. eene momentane wijkplaats te vinden, maar
zij moeten vermijden er een langdurige schuilplaats te zoeken,
die tot een min of meer spoedigen ondergang zal leiden indien ze
niet door een hulpleger losgemaakt worden, voor welk leger
het altijd zeer moeilijk zal zijn in vereeniging met de ingesloten
troepen op te treden (Metz. Parijs).
't Nog algemeene denkbeeld moet men laten varen, dat 't be
houd van de permanente versterkingen de richtsnoer moet zijn
voor het optreden van de actieve legers. Die werken dienen
slechts tot 't vasthouden met een zoo klein mogelijke bezetting
van bepaald strategische punten, terwijl de legers elders zijn.
In plaats van eenvoudig in een vesting een strategisch hulp
middel te zien, wil men er de slagader van de verdediging van
maken. Men verwart de taak der permanente met die van de