168 de taak van 't leger is daarentegen actief en wanneer het ver nietigd is kan men zeggen, dat het land verloren is. Zij, die in den oorlog slechts 't oog gevestigd hebben op ves tingen en versterkte stellingen, miskennen het hoofddoel der mili taire operatiën. De operatiën moeten altijd gericht zijn op het vernietigen van de vijandelijke legers. Na het verlies der vestingen kan er steeds nog hoop zijn op een goed eindresultaat, maar wanneer er geen veldleger meer is, welke vestingen ook behouden mogen zijn, 't ongelukkige einde is onvermijdelijk en slechts een quaestie van tijd. Het verband tusschen deze beschouwingen en 't boven aan gehaalde artikel in dit tijdschrift bestaat hierin, dat er m.i. vrees bestaat, dat dit artikel 't zoo verkeerde denkbeeld zou kunnen voeden, ,,'t lot van de verdediging van onze koloniën of meer speciaal van Java te verbinden aan dat van eene of meer ver dedigingsstellingen" en wel doordat een verdedigingsstelsel, waar in dergelijke stellingen voorkomen, bij de tegenwoordige sterkte van 't leger onvermijdelijk daartoe leiden zou (1811). De geachte schrijver spreekt wel op blz. 187 van 't zoo min mogelijk troepen onttrekken aan 't veldleger, zoodat ook zijn be doeling blijkbaar niet is de verdediging van Java te doen afhangen van 't wel of wee eener aaneengeschakelde stelling van tijdelijke 1) versterkingen. Eene toepassing zou onder de huidige omstandigheden (ik schat dat, bij het tijdig signaleeren van de vijandelijke transportvloot, ongeveer 14000 man infanterie op Java aanwezig kunnen zijn) leiden tot 't noodlottige gevolg, dat door de zwakte van 't veld leger, die stellingen de hoofdpunten van de verdediging werden. Die strategische punten binden dan geen groote vijandelijke troepenmacht meer, want na aftrek van troepen voor 't isolee- ren dier punten zal de vijandelijke krijgsmacht nog sterk genoeg zijn om ons geheele veldleger te verslaan 2). 1) 't Woord tijdelijk" voor die soort versterkingen, als schrijver behandelt, is wel gebruikelijk maar niet gelukkig gekozen. Wel worden tijdelijke materialen gebruikt maar 't doel dier versterkingen is verre van tijdelijk, want evenals de permanente moeten ze zoo mogelijk gedurende den geheelen duur van den oorlog hun taak blijven vervullen, d.i. dus t bezet houden der strategisch belangrijke ■punten en c.q. de verdediging van de hoofdplaats. 2) Tot voor korten tijd nam men nog aan, dat eene expeditionnaire macht, welke zonder

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1902 | | pagina 198