168
de taak van 't leger is daarentegen actief en wanneer het ver
nietigd is kan men zeggen, dat het land verloren is.
Zij, die in den oorlog slechts 't oog gevestigd hebben op ves
tingen en versterkte stellingen, miskennen het hoofddoel der mili
taire operatiën. De operatiën moeten altijd gericht zijn op het
vernietigen van de vijandelijke legers.
Na het verlies der vestingen kan er steeds nog hoop zijn op
een goed eindresultaat, maar wanneer er geen veldleger meer is,
welke vestingen ook behouden mogen zijn, 't ongelukkige einde
is onvermijdelijk en slechts een quaestie van tijd.
Het verband tusschen deze beschouwingen en 't boven aan
gehaalde artikel in dit tijdschrift bestaat hierin, dat er m.i. vrees
bestaat, dat dit artikel 't zoo verkeerde denkbeeld zou kunnen
voeden, ,,'t lot van de verdediging van onze koloniën of meer
speciaal van Java te verbinden aan dat van eene of meer ver
dedigingsstellingen" en wel doordat een verdedigingsstelsel, waar
in dergelijke stellingen voorkomen, bij de tegenwoordige sterkte van
't leger onvermijdelijk daartoe leiden zou (1811).
De geachte schrijver spreekt wel op blz. 187 van 't zoo min
mogelijk troepen onttrekken aan 't veldleger, zoodat ook zijn be
doeling blijkbaar niet is de verdediging van Java te doen afhangen
van 't wel of wee eener aaneengeschakelde stelling van tijdelijke 1)
versterkingen.
Eene toepassing zou onder de huidige omstandigheden (ik schat
dat, bij het tijdig signaleeren van de vijandelijke transportvloot,
ongeveer 14000 man infanterie op Java aanwezig kunnen zijn)
leiden tot 't noodlottige gevolg, dat door de zwakte van 't veld
leger, die stellingen de hoofdpunten van de verdediging werden.
Die strategische punten binden dan geen groote vijandelijke
troepenmacht meer, want na aftrek van troepen voor 't isolee-
ren dier punten zal de vijandelijke krijgsmacht nog sterk genoeg
zijn om ons geheele veldleger te verslaan 2).
1) 't Woord tijdelijk" voor die soort versterkingen, als schrijver behandelt, is wel
gebruikelijk maar niet gelukkig gekozen. Wel worden tijdelijke materialen gebruikt maar
't doel dier versterkingen is verre van tijdelijk, want evenals de permanente moeten ze
zoo mogelijk gedurende den geheelen duur van den oorlog hun taak blijven vervullen,
d.i. dus t bezet houden der strategisch belangrijke ■punten en c.q. de verdediging van
de hoofdplaats.
2) Tot voor korten tijd nam men nog aan, dat eene expeditionnaire macht, welke zonder