402
Om der curiositeitswille laat ik hier volgen, wat ons schiet-
voorschrift zegt omtrent het aftrekken: 95, 2e alinea.
„Het aftrekkenwaarbij aanvankelijk niet gericht wordt, ge
schiedt door de greep van het geweer, nadat de haan gespan-
„nen is, te omvatten, als in de houding van vaardig; daarna
„wordt de voorste vinger, of worden, zoo de man korte vingers
„heeft, de beide voorste vingers vóór en om het onderste gedeel-
„te van den trekker geplaatst en drukpunt genomen, door tegen
„den trekker te drukkentotdat deze tegenstand ondervindt;
„vervolgens wordt met het eigenlijke aftrekken begonnen, waar-
„toe door het geleidelijk sluiten van den vinger of van de beide
„vingers, de trekker naar achteren wordt gedrukttot de haan
„vooruitschiet".
en de 56 alinea:
„De vinger moet om het onderste gedeelte van den trekker
„geplaatst worden, ten einde dezen met weinig krachtsaanwen
ding recht naar achteren te kunnen drukken-, de duim en overi-
„ge vingers der rechterhand mogen gedurende het aftrekken
„niet van houding veranderen".
Is het begrijpelijk, waarom ik liever had geschreven af
drukkend 1)
September 1901. F, W. J. Küijpers.
4) Ook in het Duitsche leger schijnt men niet algemeen meer ie berusten bij den
gebruikelijken term Abziehen
Zoo vond ik in een „Handbuch für die Offiziere des Beurlaubtenstandes der Infanterie"
op blz. 83 van Heft Y: „das Abziehen (Abkrümmen)".
