- 412 geeft, het onberekenbaar nadeel van aanleiding tot grove ver gissingen. Zoodra men niet met één schip, maar met eene vloot te maken heeft, wordt de methode om door snijding van 2 ver schillende richtingen de plaats van een schip te bepalen onnauw keuriger in rechte reden met het aantal schepen, en ten twee de de kans op vergissing door het meten van verschillende schepen als een gevolg van gezichtsverscliil uit twee richtingen ook .zeer groot. Al de bovengenoemde methoden dienen om den afstand te leeren kennen, terwijl met de richtmiddelen van het kanon, voor dien afstand gesteld, rechtstreeks op het doel gericht wordt, welke methode bij de Marine bijna altijd gebruikt wordt. Men heeft echter ook de zoogenaamde indirecte richtmethode, waarbij de kanonnen gesteld worden voor een zekeren afstand en -in eene bepaalde richting, waarin men onderstelt dat de vijand na verloop van eenigen tijd zal komen en dienen daarbij de peil- •borden of meetstations om de beweging der schepen na te gaan en langs electrischen of mechanischen weg de batterij af te vureni zoodra men ziet, dat de vijand op de plek komt, waarop de stukken ingesteld zijn, waarbij rekening gehouden wordt met den vlucht- tijd van 't projectiel in verband met de bewegingssnelheid van het doel tengevolge van vaart- en stroominvloed. Natuurlijk kan deze methode het best toegepast worden op batterijen, welke onwrikbaar opgesteld zijn, bij de Marine wordt zij toegepast bij het geconcentreerde vuur. Eene kleine onjuist heid van den persoon in het meetstation heeft het missen van alle schoten tengevolge, terwijl nooit een volgend schot kan verbeterd worden naar een voorgaand juist het groote voor deel van direct-gericht vuur; bovendien zal op deze wijze nooit goed snelvuur afgegeven kunnen worden. Het groote nadeel van de vergissingen, welke we boven opsomden als gevolg van horizontale afstandmeting met 2 of meer meetstations, komt bij deze methode nog veel duidelijker uit. In het eerste geval [van direct vuur] zal men in eene goede richting met een verkeerden afstand schieten; indien dit verschil in afstand niet te groot is, zal men dus toch nog kans van raken hebben. In het tweede geval is niet alleen de afstand fout, maar tevens de richtingdus het schot zeker verloren.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1902 | | pagina 446