95
te rijden, is de pelotons-Ct. in staat zelf zijn afwijking te
controleeren, en wat meer zegt, zijn fout te herstellen.
De 3de alinea van 21 eischt, dat ook bij den frontmarsch,
alle ruiters zich op het middenrot richten.
Generaal von Schmidt, der grosze Exerzir-Meister, zooals hij in
Duitschland genoemd werd, geeft omtrent het richten in bewe
ging onder den hoofdstukstitel
„Tempo ist Richtung, keine Augenrichterei" aan:
„Eine jede Augenrichterei musz in der Bewegung vollstandig
unterbleibendurch die gleichmaszige Tempi und durch lose
Fühlung wird allein die Richtung gehalten, um keinen Preis
durch die Augen.
Wo die Richtung mit dem Tempo, also mit dem Gefühl ge
halten, wo festes, gleichmasziges Tempo geritten wird, da sieht
man nur Linien.
Wo dies nicht der Fall ist und man sich mit den Augen
richten will, da sieht man nur einzelne Reiter und ein ewiges
Stutzen und Vorprellen, was die Pferde ruinirt und zu Grunde
richtet."
De aanbeveling „alle ruiters richten zich op het middenrot"
behoort dan ook vervangen te worden door: „Bij den front
marsch is de richting op den pelotons-Ct; ieder ruiter draagt
zorg nauwkeurig in dezelfde strekking en in hetzelfde tempo
te marcheeren als zijn pelotons-Ct."
Door deze wijziging verkrijgt men tevens het groote voordeel,
dat, als een pelotons-Ct. van de richting is afgedwaald, hij, bij het
herstellen van zijn fout, tevens die van zijn peloton verbeterd
heeft. Bij het principe „richting op het middenrot" is dit niet
het geval en tracht het middenrot door gedrang achter zijn pelo
tons-Ct. te blijven. Indien dit middenrot hierin eindelijk geslaagd
is (na de noodige onrust in het peloton veroorzaakt te hebben)
en de pelotons-Ct. wil nu zijn fout herstellen, dan herhaalt zich
dezelfde misère nog eens.
Ten slotte wordt het niet genoeg te waardeeren voordeel
verkregen, dat ieder ruiter zijn aandacht gevestigd heeft op den
pelotons-Ct., waardoor een leiden van het peloton in den waren
zin des woords door een kleine handbeweging, een kort woord
enz. verkregen wordt.
