Ill
87 stelt het als eisch, dat bij het gevecht te voet tegen
over den inlandschen vijand de ruiters na het afstijgen onmid
dellijk de sabel trekken, en de rechtervuist door de handlis
steken, waarna men de sabel laat afhangen.
Hoe dan al die mooie bewegingen van laden op C° enz., moe
ten geschieden, daaraan heeft het reglement niet gedacht.
Daar de oorlog tegen den inlandschen vijand regel, tegen den
B. V. uitzondering zal zijn, had het reglement op de ruiterschool
te voet toch wel een apart hoofdstuk moeten geven, luidende:
„Laden van het geweer tegenover den inlandschen vijand"!
Dit hoofdstuk mankeert evenwel.
Ontbrak 87 maar!
Deze is toch het uitvloeisel van een dergelijke opvatting
als die, waarbij de Engelsche cavalerie van haar blank wapen
werd beroofd.
Beschouwen we verder de wijze, waarop de aanval te voet wordt
uitgevoerd door de 9 ruiters, n. 1. door zich sprongsgewijze te
verplaatsen, onder het vuur der achterblijvende groep.
Pop en Hoogeboom zeggen wel (uitgave 1893) blz. 125Dit
sprongsgewijze voorwaarts gaan kan niet worden aangemerkt als
een middel om door wederzijdsche ondersteuning met vuur
terrein te winnen. Somtijds toch stelt men zich voor, alsof dit
alleen mogelijk is, als de afdeelingen, die tijdelijk de beweging
staken, hun vuur op dat gedeelte van het vijandelijk front con-
centreeren, hetwelk de inmiddels voorwaarts snellende afdee
lingen bestrijdt, dus door schuin vuur, zonder te bedenken, dat
die vuur reeds na enkele passen door die oprukkende afdeeling
zelve wordt gemaskeerd enz.
Maar we weten nu eenmaal, tactiek in Indië is iets geheel
anders dan in Europa! Indische toestanden, ziet ge, ze kunnen
die niet beoordeelen in Europa!
Waar 98 (zeer terecht) zegt: „De onderwijzer leert den
tirailleurs op welke wijze van terreinvoorwerpen gebruik te
maken en welke houding daarbij moet worden aangenomen. Deze
houdingen kunnen afwijken van de reglementair vasgestelde."
Welk nut hebben dan die reglementair vastgestelde houdin
gen, vraag ik mij af. Iedereen kan knielen en liggen zonder het
„geleerd" te hebben!
