317
Harnachement. Tot op heden werden de Atjehponies steeds
gereden met het model zadel, dat, voorzien van singels le taille,
bruikbaar bleek, althans het blijft, ook in het terrein, minstens
even goed liggen als thans bij de Sandelhouts het geval is,
terwijl ook bij ritten van eenigszins langeren duur, welke bij
het terreinrijden nog al eens voorkomen, nimmer oponthoud
daardoor werd ondervonden, en ook drukking niet voorkwam.
Ik houd het daarom voor vrij zeker, dat het zadel ook te velde
zal blijken bruikbaar te zijn, doch behoud mij voor, eerst later,
als de practijk dit vraagstuk heeft opgelost, een definitief oordeel
daarover uit te spreken.
De thans in gebruik zijnde hoofdstellen kunnen natuurlijk
ook voor wat grootere hoofden op maat worden gebracht, alleen
bij het rijden op de stang zal eenige wijziging noodig zijn; ten
einde later bij de africhting oponthoud te voorkomen, werden
deze reeds eenigen tijd geleden bij alle paarden gepast en bleek,
dat de le taille stang voor 30 paarden bruikbaar was, voor de
overige 10 was ze iets te nauw. Het zal dus noodzakelijk zijn,
de thans in gebruik zijnde le taille tot 2e dito te degradeeren
en eene nieuwe, 1 cM. wijdere, stang bij den constructie
winkel te doen vervaardigen.
Bij het rijden op de trens maken wij steeds gebruik van de
hoofdstellen tot watertrens met één enkel trensgebitde bij het
wapen in te voeren dikke africhtingstrens is nog niet in ge
bruik gesteld, althans niet bij het 4e eskadron.
Thans een enkel woord over de dressuur dezer paarden.
Op het oogenblik, dat dit opstel onder de oogen mijner lezers
komt, zal de oudste klasse, als afgericht, bij het veldeskadron
zijn overgegaan, de drie jongste klassen, de April levering, het
tijdperk van den galop zijn ingetreden.
Het „bestijgen" bood in den beginne nog al moeielijkheden,
daar verscheidene paarden den rug geweldig optrokken en door
hunne forsche bewegingen de manege als't ware in een slagveld
herschiepen. Als alles in deze wereld, wende echter ook dit
vrij spoedig en weldra stonden zij voorbeeldig stil.
Verrassend en bemoedigend was het, na het acclimatisatie-
proces, den dagelijkschen vooruitgang te constateeren, vooral de
vermeerdering van schoudervrijheid en de verbetering van die
