318 exemplaren, welke de onmiskenbare symptomen in hals en nek vertoonden, van voorheen te zijn gebruikt als trekdier. Het ligt in den aard der zaak, dat de bewerking van den hals bij deze paarden niet bepaald gemakkelijk was en bij enkele was dan ook in het eerste en het begin van het tweede tijdperk de martingale onontbeerlijk. In het midden van het tijdperk „zijgangen" kon zij echter steeds als overbodig geworden wor den weggelaten; door de langzamerhand verkregen „ribbebui- ging" en het meerdere onderbrengen der achterbeenen, in den zijgang bereikt, werden zij van zelf geneigd ook den neus wat lager te brengen. Tot het onderwerp „zijgangen" gerakend, houde men mij eene kleine uitweiding ten goede. Er bestaat in de laatste jaren bij eene groote categorie van militaire ruiters, zoowel hier als in Europa, een streven, bij de africhting van remonten, zoo min mogelijk gebruik te maken van de manege en in ieder geval het tijdperk der zijgangen geheel en al te doen vervallenook mij is in mijnen studietijd dikwijls op dat streven gewezen. Zonder in beschouwingen te treden, of het langs den weg ingereden paard wel in alle opzichten voor ons militair doel geschikt kan worden gemaakt, noch er mij in te verdiepen, of de op die wijze verkregen manier van „gaan" evenals de hou ding, wel de meest geschikte zijn voor het langdurig behoud van het paardelichaam, is het echter m. i. voor het soldaten- paard wenschelijk, het den z.g. „ongebogen" zijgang (d. i. die, waarbij de as van het lichaam eenen hoek maakt van hoogstens 45° met de richting, waarheen men gaat) te onderwijzen, zelfs is die noodzakelijk voor recruten om hen te leeren, ook zij- waartsche hulpen te geven. Het is niet tegen te spreken, dat het goed rijden van den „gebogen zijgang" slechts voor enkelen is weggelegd, doch in ieder geval wordt het gevoel van den remonteruiter, bij de be oefening er van, zeer ontwikkeld en heeft men kans, dat dit aan latere remonten weder ten goede komt. Doch de beoefening van den gebogen zijgang heeft ook onte genzeggelijk hare nadeelen. Bij het militaire rijden toch kent men alleen den zijgang in stap, die het groote nadeel heeft, dat

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1902 | | pagina 340