VOOR DE PRACTIJK.
Uit de „leveringsvoorwaarden"
Samenstelling van de keuringscommissiën.
Bij de eerste keuring (geen herkeuring) worden de vivres gekeurd
•door troepenofficieren, die geen opleiding in 't keuren genoten hebben.
Het gevolg is, dat de meeste officieren niet kunnen keuren en dat vaak
wordt afgekeurd, wat goed is en omgekeerd, terwijl men zich dikwijls
wendt tot inlandsche mindere militairen om te weten of de aangeboden
artikelen al dan niet goed zijn, waarbij die militairen wel eens opzettelijk
verkeerde adviezen geven. Hoe moeielijk het keuren is en hoe gek of
de eischen soms gesteld zijn, wil ik in 't kort even mededeelen en mij
tot enkele artikelen beperken, hoewel er op nog veel meer op de „voor
waarden" is af te dingen. Zoo zien we:
Boter moet zijn natuurboter, zuiver van smaak en reuk. "Wie van
de troepenofficieren, die boter moet keuren, kan zeggen, na een eenvoudige
proefneming, of 't al dan niet natuurboter is, die aangeboden wordt, terwijl
smaak en reuk zeer bedriegelijk zijn? Ik haal dit voorbeeld opzettelijk
aan, omdat in de meeste contracten voor z.g. „kleine" vivres dezelfde
bewoordingen zijn overgenomen.
Brasketan moet o.a. zijn weinig gebroken en niet vermengd met rijst.
Wat is weinig gebroken? Brasketan, die niet met rijst is vermengd, is
niet te bereiden. (Dit voorbeeld aangehaald om dezelfde reden als boter).
Broodversch heeft als eisch, dat 't hoogstens 40°/0 water mag bevatten.
Wie beoordeelt dit zoo eens? Een scheikundige proef duurt vrij lang.
Rijst mag niet meer gebroken zijn dan de tafelrijst, die in den handel
voorkomt. Welke handel wordt bedoeld? Toch niet de handel in Nederland
en zeker wel de plaatselijke handel? Maar men behoort zelf koopman in
rijst te zijn om te weten, wat er in den handel in elk jaargetijde onder
tafelrijst wordt verstaan en welk percentage ongeveer gebroken mag zijn.
De meeste intendanten zelf kunnen geen rijst keuren, laat staan niet-
intendanten. Op gebroken korrel kan men bovendien altijd afkeuren.
Visch, gedroogde. Bij bijzondere voorwaarden wordt bepaald welke
soorten in verband met plaatselijke omstandigheden mogen of moeten
geleverd worden. Alle binnenplaatsen van Java betrekken hun gedroogde
visch van Batavia, Semarang en Soerabaja, welke laatste plaatsen ze
