50 gebruik van de bereden artillerie, is m. i. aan eenigen twijfel onderhevig. Wil men de bereden artillerie volkomen geschikt maken voor haar taak in haar geheelen omvang, dan moet men haar daar le geren, waar meer dan één bataljon infanterie in garnizoen ligt en wil men verzekerd zijn, dat ook de hoogere officieren van de andere wapens haar behoorlijk weten te gebruiken en uit haar zullen weten te halen, wat in haar is, dan is zulk een garnizoens- indeeling van nog meer gewicht. Voor beide partijen is dus een meer innige vereeniging ge- wenscht, want, waar de infanterie moeilijk artillerie kan niar- keeren, kan de artillerie in 't geheel niet infanterie markeeren en dus leveren daar de gevechtsoefeningen nog minder een beeld van de werkelijkheid. Waar het nu gewenscht is de artillerie te legeren in de groo- tere infanteriegarnizoenen, uit een oogpunt van betere gezamen lijke oefening, is het ook zeer wenschelijk, dat gebroken wordt met de bestaande versnippering der batterijen. Bij den bestaan- den toestand ontbreekt de eenhoofdige leiding en vindt men menigmaal bij de eene batterij geheel andere tactische denkbeel den gehuldigd en toegepast dan bij een andere. Om ook ver snippering der batterij te voorkomen bij de gezamenlijke oe feningen en dus te verhinderen, dat juist, wanneer de batterij commandant zijn ondergeschikte rol eens kan vervullen (n.l. die van B. Ct in een troepenmacht, bestaande uit de verschil lende wapens), hem het Commando over zijn volledige batterij orftnomen wordt door een sectie te detacheeren bij de tegen partij, daarom zouden in die garnizoenen minstens twee bat terijen behooren gelegerd te zijn. Indien het juist is, dat de bestaande toestand dateert uit den tijd, toen er nog geen spoorwegen waren en dus aan alle uitein den van Java batterijen gereed moesten liggen, om spoedig naar Oost of West op expeditie te kunnen gaan, dan kan men nu toch gepast met de bestaande dislocatie der batterijen breken (uit gezonderd de veldbatterijen te Weltevreden). In de eerste plaats zijn er nu spoorwegen, maar bovendien zou toch geen enkele batterij weg kunnen zonder aangevuld

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1902 | | pagina 68