198
mogelijk wordt, zonder de colonne te verlengen, meer munitie
wagens, bijv. 8, aan de batterij toe te voegen.
De houwitserbatterij wil de schrijver eveneens uit vier vuur
monden samengesteld zien.
Omtrent de opstelling der munitiewagens vinden we aan ge-
teekend: De achterwagen moet opgesteld worden onmiddellijk
naast den vuurmond. De afstand moet zoodanig zijn, dat de be
diening van den vuurmond niet bemoeilijkt wordt en dat kleine
veranderingen van richting mogelijk zijn; bij grootere verande
ringen moet het kanon verplaatst worden, wat echter geen moei
lijkheden oplevert.
Het plaatsen van den achterwagen naast het kanon geeft te
vens dekking tegen „Schragfeuer", want die wagen wordt als het
ware een verplaatsbare travers.
Ook kunnen, naar de schrijver meent, de ruimten tusschen de
vuurmonden met voordeel verminderd worden.
Omtrent de geschutsbediening zegt hij, dat bij het geschut en
den achterwagen acht man benoodigd zijn, n.l. de stukscomman
dant, vier man bij den vuurmond en drie man bij den achterwagen.
Verder vermeent hij, wat betreft het beschermen van den bat
terijcommandant, dat daarvoor een licht vervoerbaar schild ge-
wenscht zoude wezen, omdat hij in de eerste plaats, als de voor
naamste persoon in de batterij, gedekt moet zijn.
De sectiecommandant vindt voldoende dekking bij de vuur
monden.
Over „bewegingsvormen" sprekende merkt de schrijver op, dat
elke vuurmond onmiddellijk door een munitiewagen gevolgd moet
worden.
Nadrukkelijk wijst hij er op, dat het marcheeren in ontwik
kelde linie over eenigszins aanzienlijken afstand geen „kriegs-
maszige" beweging geacht kan worden. Als regel beweegt zich
de afdeeling in colonne met éénen tot nabij de stelling om zich
•daar in front te ontwikkelen.
In hoofdstuk VII „Der Artillerie-Kampf' wordt betoogd, dat
die partij het overwicht zal behouden, aan wie het gelukt, in
denzelfden tijd het grootste aantal treffers te verkrijgen. Deze
treffers werken zoowel op het materieel, als op het personeel,
