208 ren, die nog niet in het bezit zijn van een rijpaard en die, vol gens het geld, dat zij maandelijks ontvangen, eigenlijk een paard moeten hebben. Door deze regeling zou m. i. alles ten beste en ten spoedigste geschikt zijn. Het zou wel eene uitgave zijn, doch, wanneer de Regeering van elk officier eens de fouragegelden inhield voor elk paard,, dat zij niet houden, zou dit een vrij hoog bedrag opleveren. Zoo is mij gebleken, dat dit bedrag globaal berekend alleen, reeds bij doctoren, apothekers en intendanten, die, wij kunnen dat gerust aannemen, geen van allen in 't bezit zijn van een rijpaard, ongeveer f 8000 beloopt per maand, per jaar alzoo- f 100000. 1) Batavia December 1902. v. R. 1) Schrijver ziet hier over het hoofd, dat er in die inhouding veel onbillijks zou liggen* als zij niet gepaard ging met herziening der traktementen. Fourage-indemniteit is voor vele officieren een vermomde traktementsverhooging, waaraan men nimmer dezen naam had moeten geven. Zou het bijv. billijk zijn om een garnizoensdokter op Batavia, die voor zijn rïienstrijtuiff^aarden heel wat meer noodig heeft dan de fourage-indemniteit, welke hij geniet, ook die indemniteit nog af te nemen, omdat hij geen (fienstrypaarden heeft, welka hij door gebrek aan tijd niet zelf zou kunnen afrijden? Redactie*

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1903 | | pagina 230