312 .ingravingen als dekking', doch tevens voor een reeks reserve- ingravingen en schijndekkingen. De stelling -was vier tot vijf mijl lang. Een der meest voor de hand liggende vragen, die de niet militaire lezer zal stellen, is, waarom de stelling aangevallen moest worden en waarom men niet liever hoogerop de rivier overging. Het eenige antwoord, zegt de schrijver, is, dat men zóó weinig bekend was met den toestand bij den vijand, dat men in gevecht gewikkeld was, vóór men er zich rekenschap van kon geven, en toen een terug tocht nog gevaarlijker geacht werd dan het doorzetten van den .aanval. Cronjé nam nog steeds waar van uit den tuin van het hotel. Over het veld volgden de infanterieregimenten elkan der op, hongerig na den marsch, gretig verlangend naar het hun beloofde ontbijt. Kwart vóór zevenen viel het eerste schot op onze lansiers patrouilles. De artillerie kreeg order om voorwaarts te gaan, de Guards marcheerden naar rechts, de 9e brigade naar links; de verbinding werd gevormd door de Highlanders. Yóór men zich behoorlijk rekenschap van den toestand had kunnen geven, waren de Guards tot op 700 M. de Boerenstel- lingen genaderdde andere troepen tot op 900 M.Ze bevonden zich op een zacht hellend terrein, dat bijna geen dekking bood. Vóór hen lag een rustig landschap, waarin noch beweging, noch rook was waar te nemen; alles even vredig en verlaten, behalve af en toe de snelle flikkering van een vlammetje; doch het geratel en geknetter was ontzettend. Het was onmogelijk om voorwaarts te gaan en achteruitgaan wilde men niet. De manschappen wierpen zich voorover en doken ineen, gelukkig, als een mierenhoop eenige dekking verschafte, en altijd door zond de eene linie achter de andere hun haar pro jectielen toe. De Engelsche infanterie opende het vuur, maar waarop Een oog of een hand, een oogenblik zichtbaar, is geen doelwit op den afstand van 700 M. De cavalerie was overbodig, de infanterie machteloos; men rekende nog slechts op de vuurmonden. Twee batterijen ruk ten voorwaarts en namen stelling op 3000 M.. De marine kanonnen schoten van af 4000 M., doch zelfs vereenigd konden

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1903 | | pagina 334