394 natuurlijk met een granaat geene groote trefkans heeft, zijn er veel projectielen noodig; een vereischte is dus een zoo groot mogelijke uitwerking bij een zoo gering mogelijk gewicht. De le luitenant der artillerie van Essen, die de Düsseldorfer tentoonstelling bezocht, deelt in de Militaire Spectater van Novem ber in zijn pleidooi voor licht geschut omtrent de proeven, geno men met het door den generaal von Reichenau voorgestelde en door de Ehrhardtsche fabriek geconstrueerde kanon van 5 cM. o.a. het volgende mede: „De vuurmond had een beweegbaar boven-en onderschild, de „affuit gepantserde raden; de bediening was zelfs gedekt tegen „echarpeervuur van granaatkartetsen; het projectiel was een bri- „santgranaat van 2,18 KG., voorzien van een rookgevend middel „in de springlading, waardoor waarneming zeer werd vergemak- „kelijkt. De aanvangssnelheid was 650 M.; het gewicht van het „afgelegde stuk zonder pantser 600 KG., met pantser 700 a „750 KG. De granaat was voorzien van een uiterst gevoelige „buis; door eene bijzondere constructie wordt het springen in de „ziel voorkomen, en wordt de ontsteking zeer snel op de springla ding overgebracht; men verkrijgt dan 100 springstukken van „10 a 30 gram. „Op 1500 M. werd gevuurd op een liggende tirailleurlinie, opge steld op versch omgeploegden bodem (dit om de onafhankelijkheid „van de werking der buis van den aard van den bodem aan te „toonen). Van de 20 tirailleurs werden in 20 schoten 8 getroffen, „de meesten meermalen, één door een vol projectielalle granaten „sprongen, de springpunten waren zeer goed zichtbaar. Daarna werd op een afstand van 2000 M. gevuurd tegen een „op Fransche wijze gepantserd stuk met caissonachterwagende „schilden waren 5 mM. dikvóór het linker affuitrad, en op 3 „dM. vóór het schild van de affuit, was, om het weerstandsver mogen tegen treffende scherven na te gaan, een stuk stalen schild „geplaatst van eenige dM. oppervlaktede bediening bestond uit „houten"figuren. Bij het 23st0 schot werd de voorste plaat ge troffen en doorboord, terwijl het schild van de affuit gedeeltelijk „werd vernield, en er duidelijk sporen aanwezig waren, dat het „projectiel er vóór was gesprongen, dus binnen 3 dM. na het door toren van 't voorste schild.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1903 | | pagina 418