417 paard zat. Met geweer, bandelier en paard voelde de Boer zich in zijn element. Hij had niemand noodig om voor hem of zijn paard te zorgen, noch behoefden zijn aanvoerders tal van aanwij zingen te geven. Lang te voren had hij geleerd, dat hij met de andere jagers uit zijne omgeving op een bepaalde plaats moest samenkomen; enkelen voerden groote witoverkapte ossenwagens mede voor het transport van munitie, voorraden en bagage, en als allen vereenigd waren uit een buurtschap, vormden ze zich tot een commando, zoo geheeten, of ze bestonden uit 15 of 50 man, en trokken samen op naar een tweede, vooruit aangewezen plaats van samenkomst, waar ze zich met de andere commando 's uit het district vereenig- den en zich onder aanvoering van den te voren gekozen comman dant stelden, die zijne bevelen rechtstreeks van den commandant- generaal ontving. Het districtscommando zette zich nu in beweging en begaf zich naar dat deel der grenzen, waar zijn diensten noodig werden dgeacht; een militair schouwspel leverde dit niet op, zooals he aar voorttrok over het modderige, gladde veld. Voorop gingent de kolossale karren begeleid door schreeuwende inboorlingen, die met hun lange zweepen klapten om de trage diere door de mod der voort te drijven. Na de karren volgde de cavalcade van ge wapende leuwenjagers. Er was geen spoor van orde of discipline bij het commando te be kennen en waren geweren en bandeliers niet zichtbaar geweest, dan had men hen kunnen houden voor een troepje avondmaalvierders. Kwam het commando uit een verafgelegen district, dan begaf het zich naar het dichtstbij gelegen spoorwegstation en laadde zich in voor de grenzen. Bijzondere maatregelen werden hier toe niet getroffen; ieder burger bracht zelf zijn paard in den beesten wagen, legde zijn zadel en zak in den passagierswagon en hielp' dan mede de zware ossenwagens op trollies te hijschen. De tocht in den trein was het vermoeiendste deel van de reis, daar het reizen op de Z. Afrikaansche spoorlijnen zelfs in vre destijd niet aangenaam is. Toch namen de burgers het goeds moeds op en vermaakten zich zoo goed mogelijkhet zingen van psalmen nam een groot deel van hun tijd in beslag. Bij aankomst op een station haastten allen zich naar de locomotief

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1903 | | pagina 441