444 geuit, dat zij bevreesd zijn herkend te worden, waarom zij dan verzoeken meer achterwaarts te mogen blijven, kan voorkomen worden door hen in een dwangarbeiderspakje te kleeden, waardoor zij voor hun landgenooten vrijwel onkenbaar zijn. Alles moet gedaan worden om verraad van gidsen te voorkomen; gidsen, vast bij eene colonne ingedeeld, moeten goed worden bewaakt en er moet voor gezorgd worden, dat zij nimmer buiten een bivouak aanraking krijgen met andere Atjehers; zoo is 't ook geraden, op excursie zijnde, geen rust te houden op keude 's, waar gewoonlijk veel volk van allerlei streken bij een is. Afgescheiden van het feit, dat dergelijke plaatsen in den regel zullen moeten worden vermeden om den marsch geheim te houden, spreekt 't vanzelf, dat op zoo'n gezellige rustplaats, de gids zich in gesprek be geeft met de landgenooten, die hij daar aantreft en dan dikwijls meer loslaat van het doel van den tocht enz. dan wel gcwenseht is. Op zulk een rustplaats is van allerlei gespuis aanwezig en men kan er zeker van zijn, dat, wanneer men eenigen tijd daar vertoefd heeft, de vijand, wanneer die in de nabijheid isspoedig nauwkeurig is ingelicht omtrent sterkte, gehalte en toestand van den troep, al of niet nonchalance in de aanvoering en het doel van den tocht De Atjeher heeft langzamerhand een juisten blik gekregen in ons militair bestaan en zijn oordeel over den commandant van een troep en over de handhaving der krjjgsstucht bij dat onderdeel zal in den regel juist zijn, getuige de zoo dikwijls geslaagde klewangaanvallen en hinderlagen. S. Het dragen van uniform in het buitenland. Van een oud officier van ons leger van niet-Nederlandsche origine, die zich na zijn pensionneering in Duitschland gevestigd heeft, ontvingen wij dezer dagen een schrijven, dat wel blijkt geeft van zijn nog steeds onverflauwde belangstelling in het officierskorps, waarvan hij eens deel uitmaakte Het zij ons vergund uit dat schrijven het volgende onder uwe oogen te brengen H'er inen ook elders in Duitschland ziet men nooit, dat officieren van andere vreemde legers zich bijzondere gelegenheden daargelaten in uniform vertoonen. Het is geen gebruik. Vele Indische kameraden echter sehijnen dit niet te wetenen alleen van het Indische leger ziet men hier en elders dikwijls officieren in uniform op straat Komen zij van of gaan zij naar Genua, dan zijn zij zonder sabel gekleed, en aldus naar Duitsche begrippen ongekleed, want een officier zonder sabel is hier ondenkbaar. Het volk begrijpt dit ongewapend loopen van een officier niet, en zoo heb ik wel gezien, dat mindere lieden - bijna

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1903 | | pagina 468