461
„Krijgswetenschappen" van IB December 1901 hield de kapitein
Ram een voordracht omtrent zijn ervaringen, als attaché opge
daan in dien oorlog.
In het verslag dier vergadering lezen we op bladzijde 197199
zijn beschouwingen omtrent de pom-poms (Automatische 3,7 cM.
kanonnen); zijn oordeel, alsmede dat van de daarin aangehaalde
Amerikaansche en Duitsche schrijvers, is bijzonder gunstig.
De Amerikaansche attaché rapporteerde aan zijn regeering:
„Het Vickers-Nordenfelt automatische kanon, bij de Boeren
„in gebruik, heeft een zonderling demoraliseerenden invloed op
„den vijand. Het is een klein wapen, dat veel uitwerking
„heeft en de Britsche soldaat vreest het meer dan eenig ander
„Boerenkanon. Het pom-pom-pom, in een haastig tempo en
„onbekend aantal, tast de zenuwen sterk aan. Het schiet zeer
„nauwkeurig."
En de schrijver van een Duitsch artikel zegt: „Ik heb overal
„den indruk gekregen, dat het Maxim-Nordenfelt „eine furchtbare
„Waffe ist" en een zeer groote toekomst heeft."
Verder schrijft Ram:
„Zooals men weet is de pom-pom der Boeren in staat 50 schoten
„in de minuut te doen; de projectielen zijn in banden van 25
„vereenigd, die achtereen kunnen worden weggeschoten, voor men
„tot herladen verplicht is. De schootstafel gaat tot 3300 M..
„Eenige van die kanonnetjes, in een verdedigingsstelling opge
komen, zullen het afwerend vermogen belangrijk verhoogen enz
„daarbij is het stuk zeer gemakkelijk onzichtbaar op te stellen."
Van andere zijde, juist van Engelsche, is 't oordeel over het
gebruik minder gunstig; in het artikel „Die Pom-Poms im Trans-
vaalkriege" in de Schweizerische Militarische Blatter 1901. 5®.
Heft vinden we een verzameling van aanhalingen uit verschil
lende bladen. De groote klacht der Engelschen komt echter neer
op het moeilijke vervoerzij hadden voor hunne Maxims zoo
zware affuiten, dat die door zes paarden moesten worden getrok
ken het mechanisme van het automatische kanon bleek verder
ook niet bestand tegen het schokken van het rijden in moeilijk
terrein.
Ik heb geen beschrijving kunnen vinden van dit Engelsche
materieel, maar 't komt mij voor, dat de Engelschen al een zeer-
