512 -
dertig treden van ons af is, besluiteloos, weifelend, zwak. Ik
gevoel me als door een magneet ter aarde getrokken, want het
raast en krast, bonst en sist, kraakt en gonst maar altijd door.
Het gevaar is verdriedubbeld, als men zoo staan blijft.
Een blik op den jongen Transvaler redt mij. De hoogmoed
komt mij ter hulpe. Weêr gaan liggén? Neen, waarachtig niet
voor het aangezicht van dien kleinen jongen. Die schande is
te groot. Ik stap recht op hem af, en daar staan wij de kerels
toe te schreeuwen om ons te volgen. Paf! hier bij ons valt
een G.Kraakvlak boven ons breekt er een G. K. Plof
wij springen beide op zij. Nog niet gewond! Dat's goed, maar
projectielen dragen in zulk een regen? Onmogelijk! Dat niet.
Terug dan? Nimmer.
Gelukkig schiet mij te binnen dat er vlak om den heuvel een
veldkornetschap is opgesteld, derwaarts breng ik den jongen
artillerist en trek mij zelf terug bij een klompje burgers, dat
ik heb opgemerkt op een lager terras van den Pepworth's heuvel,
buiten de lijn van het kanonvuur
Daar kon de schrijver het verloop van den slag volgen, dat
hij als volgt beschrijft:
Ginds onder de doornboomen zie ik de zwarte strepen, die
geregeld bliksem uitschieten. Dat zijn de 18 E. veldkanonnen,
die het ons zoo warm op Pepworth's heuvel maakten. Geen
rook, slechts vuurtongen zijn er zichtbaar. En dan het gefluit
en geklap, gekraak en gejank in de lucht of tegen den heuvel aan.
Eindelijk kwam het laatste tooneel. Als door een tooverslag
was de vlakte daar dicht bij de Engelsche batterijen met voet
volk besprenkeld. Waar kwamen zij vandaan? Mogelijk lagen zij
verscholen achter een heuveltje of onder de boomen, klaar om
Pepworth's heuvel te bestormen. Mogelijk hadden zij zich reeds
vroeg in den slag uitgeput in den mislukten aanval op gen1. Bur
ger's positie. Later vernam ik, dat onze menschen het daar in
ons centrum voor een korten tijd zeer zwaar hadden en hun
voorste positie moesten opgeven. De houwitser en Krupps de
den echter van twee kanten zulk goed werk, dit het Engelsche
centrum geen vordering kon maken. Hun rechtervleugel 'kreeg
het nog heeter. Yan heuvel tot heuvel dreven Meijers mannen
ze dien morgen terug, totdat zij Lombardskop en Gun Hill
