603
leveren hiervan bovendien nog een duidelijk bewijs. Deze toch"
werden naar een oorlogsterrein gezonden, alwaar paarden van
bijna alle rassen en uit alle hoeken der wereld te velde in actie
warendaar had Australië de deugdelijkheid van zijn materiaal1
schitterend kunnen doen uitkomen, hetgeen voor de fokkerij van
onschatbare waarde had kunnen zijn. Heeft het dit gedaan?
Neen, het heeft geen hervorragend materiaal naar het oorlogs
terrein gezonden, door elkaar meer minderwaardig dan goed ma
teriaal en het eenige, wat daar duidelijk kon worden vastgesteld,,
was de meerwaardigheid van de ponies boven de paarden; van
eene buitengewone onderscheiding als oorlogspaard vindt men.
nergens iets vermeld. Alleen zegt het Blue Book over de paarden
in Z. Afrika gebruikt van 1 September 1899 31 December 1901
(volgens Fransche mededeeling): „Australiens: déplorables résul-
tats; le contingent Australien a été un „vraie scandale"."
Yeel schijnt Australië niet te hechten aan het oordeel van
de buitenwereld over zijn paardenmateriaal. Dit, gevoegd bij het
feit, dat Britsch-Indië nog maar steeds zijne remonten niet gaat
zoeken in den ponie, moet voor ons een reden zijn om ernstig na
te denken, alvorens in den ponie eene behoorlijke oplossing van
het remonte vraagstuk te zien.
Welke toch zijn de oorzaken, dat de poniefokkerij, in 1892 nog
zoo onbeduidend, thans zulk een vlucht heeft genomen Een der
eerste is zeker wel het fokken van den poloponie. Niet weinig
aangemoedigd door het succes, dat Austr. paarden in de laat
ste jaren in de Engelsche klassieke rennen behaalden, wilde men
ook trachten den Engelschen (polo) ponie in Australië te fokken.
De ponies, die echter voor poloponie niet geschikt bleken, toonden
in het dagelijksch gebruik tegenover de hooge paarden vele voor-
deelen, zoowel economische als practische. Yandaar dat men,,
op eigen voordeel bedacht, zich meer en meer op de poniefok
kerij ging toeleggen en deze zich bijzonder snel ontwikkelde.
Uit de gelijkenis met de paardenfokkerij mag men gerust de
gevolgtrekking maken, dat de poniefokkerij zich hoegenaamd niet
door invloeden van buiten zal laten leiden, doch uitsluitend ge
richt zal blijven op het fokken van materiaal voor eigen gebruik.
Eveneens zal men ook hier alleen mogen verwachten uitvoer
van dieren, die daar voor het gebruik minder geschikt of te veel
