813
rrook of de vlam van ieder vijandelijk schot. Ten einde zekerheid te
'hebben, dat beide posten eenzelfde schot gepeild hebben, moet bij
iederen gemeten hoek de tijd worden aangegeven, waarop deze
gepeild is.
Geven de meldingen zekerheid, dat hetzelfde schot bedoeld is,
•dan worden de hoeken op de kaart uitgezet en de plaats van het
■doel aangegeven.
Theoretisch is het bovenstaande volkomen juist, ten minste
wanneer beide posten ook werkelijk de schoten eener vijandelijke
batterij gepeild hebben. Vermoedelijk zal echter een vijand onze
;peiling en waarneming trachten te bemoeilijken door het maken
van schijnbatterijen, waarop kardoesjes ontstoken worden. Hier
door zullen onze peilers misleid kunnen worden. Op groote afstan
den mist men dan de zekerheid, dat de werkelijke batterij gepeild
is. Deze misleiding is niet nieuw en zal in toekomstige oorlogen
veel voorkomen. In het Russische voorschrift op den batterijbouw
wordt aangegeven, dat hier en daar nagebootste batterijen moe
ten gemaakt worden (zie verslagen Krijgswetenschapjaargang
1901—1902 blz. 110).
Aannemende echter, dat op de goede batterij gepeild is, zal ieder,
■die eenige oefeningen in 't plaatsbepalen gehouden heeft, het er
wel mede eens zijn, dat de uitkomsten, verkregen door het snij
punt van twee lijnen te construeeren, dikwijls verre van juist
blijken te zijn. Vooral wanneer de peilposten dicht bij elkaar
liggen en dus de hoek, waaronder de beide lijnen elkander snij
den, klein is, kan de fout groot worden. In de meeste gevallen kan
de plaats van het doel slechts bij benadering bepaald worden door
gebruik te maken van drie of meer peilposten, waardoor in de
practijk niet een snijpunt, maar een driehoek of veelhoek verkre
gen wordt, tengevolge der fouten, die ieder peiler maakt. Het
midden van dezen drie- of veelhoek geeft dan de plaats van het
doel aan. (Zie fig. 2).
Doch dit is niet de groote fout, die aan het voorschrift kleeft.
Op eenvoudige wijze, nl. door het gebruik maken van meerdere
peilposten, is hieraan tegemoet te komen.
De voornaamste fout van het voorschrift is, dat wordt uitge
gaan van de onderstelling, dat er steeds punten in of achter de
stelling te vinden zijn, van waar uit de rook of de vlam der vijan-
