842 gebonden, wanneer men niet voldoende van hun trouw overtuigd is of daaraan begint te twijfelen. Er kan niet genoeg op gewezen worden, dat stilte bij een handgemeen, het omsingelen van een huis, of andere voorvallen, waarbij de tongen als vanzelf losraken, dient gehandhaafd te blijven. Hiervoor kan niet streng genoeg gewaakt worden. Bij een zeer geheimen marsch is het teeken om halt te houden twéé tikken, om voort te gaan één tik op den rug van zijnen voorganger en om rechtsomkeert te maken drie tikken. Bij het marcheeren over terreinen, waar het pad uit grind bestaat, is het dikwijls aan te bevelen naast in plaats van op het pad te marcheeren, ten einde niet door het kraken van het grind den marsch te verraden; den menschen moet worden inge prent, dat zij hierin den voorsten meerdere volgen. Bij het over trekken van bruggen moet steeds op de teenen geloopen worden. Bij het marcheeren over harden grond verdient het aanbeveling eerst den hiel en daarna den bal van den voet op den grond te zettenhet loopen wordt daardoor minder hoorbaar. C. Het leggen van hinderlagen. Bij het leggen van een hinderlaag, is hoofdzaak te zien zon der gezien te worden. Daarom geschiedt de marsch naar de plaats der hinderlaag zoo stil en behoedzaam mogelijk. Verder wordt het volgende in acht genomen. Op de plaats der hinderlaag gekomen, wordt zoodanig stelling genomen, dat men ook in den rug en op de flanken gedekt is. Gaat eene afdeeling, bestaande uit meerdere groepen, op hinder laag, dan wordt naar dezelfde beginselen gehandeld. De comdt. be paalt alsdan de stelling voor elk der groepen. Als middel om de waakzaamheid der manschappen te contro leeren, laat de gr. comdt. van tijd tot tijd een voorwerp in zijn groep passeeren; hijzelf legt zich in het midden der groep. (Slot volgt).

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1903 | | pagina 220