870 ■keuken van het hospitaal worden bereid. Werd dit ook voor het infirmeriepersoneel gedaan, dan zou het eten hun driemaal per dag moeten worden gebracht. Daar de afstand tusschen het hospitaal en de infirmerie paal bedraagt, zou daarvoor nog een man noodig zijn om dat marschje van 6 X 2-J 13| paal ■dagelijks af te leggen, tenzij men dit werk bij toerbeurt over ■eenige manschappen verdeelde. Bij het hospitaal is echter nie mand voor het etenbrengen aangewezen. Ook kan geen indem niteit voor vivres worden uitbetaald, want die is voor het ra tion volgens het tarief N°. 40 nergens bepaald. Intusschen moeten zij eten hebbenhoe die zaak te regelen ■Ongeveer drie jaar geleden was de voorziening in hunne voeding geregeld als volgt: Zij ontvingen vivres in natura volgens 'tarief N°. 40. Brood en rundvleesch haalden zij zelf bij den aannemer. Aardappelen, groenten voor Europeanen, versche soepgroenten en c.q. hoenders werden dagelijks, bij de ontvangst van die vivres in het hospitaal, voor hen afgewogen en hun dan door het personeel van den aan nemer gebracht. Volgens het thans van kracht zijnde tarief moe ten zij dagelijks ook nog melk hebben. Dat vivres-brengen gaf wel eens aanleiding tot reclames, bv. door dat de koelies van den aannemer zich onderweg ophielden en de vivres daardoor laat werden ontvangen, of dat zij de hoenders, die gekeurd waren en aan de contractsvoorwaarden voldeden en dus 0.75 K.G. wogen, onderweg verruilden tegen goedkoopere hoenders. Als afdoening van dergelijke reclames ontving 't aannemers- personeel dan een strenge vermaning van den administrateur; wat kon deze ook al anders doen Den aannemer kon hij er niet over aanspreken, want volgens de contractsvoorwaarden behoeft deze de vivres niet naar de infirmerie te laten brengen en de zaak moest toch marcheeren. Het infirmeriepersoneel werd dan on der het oog gebracht, dat de administrateur die zaken niet kon voorkomen en hun in overweging gegeven daarvoor een recla- mestaat in te dienen, om daardoor tot een betere regeling te ge raken of vivres volgens tarief N°. 15 te ontvangen. Het eerste ■deden zij niet en het laatste verkozen zij niet, omdat zij wel wisten, dat het ration vivres volgens tarief N°. 40 meer waard was dan een ration volgens tarief N°. 15. Deden deze reclames

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1903 | | pagina 248