875 Vóór dien tijd ontvingen ook zij vivres in natura. Zooals bekend is bestaat het ration voeding (zie tarief No. 40 9) bij de hos pitalen uit vier artikelen d.i. rijst; als dierlijk voedsel gedroogde visch, of dengdeng of rund- of buffelvleesch of versche visch; groen ten en zout. Zij hebben dus geen recht op brandhout en geld kregen zij niet in handen, want te Soerabaia ontvangen zij sirih in natura. Er was niemand aangewezen om voor hen te koken en zelf hadden zij daarvoor geen tijd. Maar zij konden hun rijst en vleesch toch niet rauw nuttigen; hoe dit raadseltje op te lossen? De dwangarbeiders deden dit op de volgende manier. Zij verkochten de vivres, kochten voor het daarvoor ontvangen geld in den loop van den werktijd zoo min mogelijk voedsel, de rest gebruikten zij voor zakgeld om te kunnen dobbelen, en bij terugkeer in de gevangenis vulden zij hun maag met de restantjes eten die hun kameraden hadden laten staan. Adam. Dl. II. 1908. 57

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1903 | | pagina 253