984 aannemende dat Duitsche troepen zonder bezwaar naar Z.-Afrika overgevoerd hadden kunnen woiden. Eerstens zou de door hen toegepaste tactiek nog behoudender geweest zijn dan die van de Engelschen. Keer op keer zou een poging gewaagd zijn om een stelling te vermeesteren louter door overmachtige getalsterkte; die pogingen zouden telkens afge slagen zijn, of wel een waardelooze stelling bezet, ten koste van verliezen iaarbfl de onze onbeduidend mogen beeten. Zelfs wanneer de aanvoerders de noodzakelijkheid van het veranderen hunner tactiek hadden ingezien, blijft het te betwijfelen of e loteling-soldaat er toe gebracht had kunnen worden om stellingen als de steile hoogten bij de Tugela aan te vallen zonder den moreelen steun, dien de gesloten formatie geeft. Doch afgescheiden hiervan moet in herinnering worden ge bracht, dat geen enkel officier of soldaat in het Duitsche leger eenige ondervinding had van oorlogvoeren in sub-tropische streken en ooit verder dan 50 mijl verwijderd was van een spoorlijn of van een dorp, groot genoeg om eene divisie een week lang te voeden. Is het aan te nemen, dat een leger, welks ondervinding beperkt bleef tot Brandenburg en Westfalen, min der fouten zou hebben begaan dan het onze, waarvan een aan zienlijk deel der oudere officieren oorlogsondervinding had opge daan in Z.-Afrika zelf? Wel is er reden om aan te nemen, dat, indien eemg Euro- peesch leger een zoo groote macht te velde had gezonden, de aanvoer en het transport, waarvan overzeesche expediti.en zoo zeer afhankelijk zijn, geheel mislukt waren en dat het niet had kunnen doen wat het Engelsche leger gedaan heeft. Wat de tactiek der infanterie betreft, hield het Engelsche lege vast aan de traditiën van Waterloo, Quebec en Dettmgen, dus aan dichte formatiën, mechanische juistheid, strenge vuui ïs- cipline en bajonetaanvallen, een traditie sterker dan de lessen die geput waren uit de Pruissische oorlogen en nog versterkt door de ondervinding opgedaan in oorlogen tegen de Zoeloes en Soedaneezen, die duchtige tegenstanders waren, met door het gebruik van vuurwapenen, maar door den blinden moed by hun aanvallen getoond, aanvallen die meesttijds mislukten egen Engelsche carré's.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1903 | | pagina 362