1186
hij het geheel te goeder trouw, dan nog zou de krijgstucht niet
gebaat maar geschaad worden.
Het voorloopig arrest wordt door het kader opgelegd als machts
vertoon; misbruik van gezag om te laten zien„ik kan je wel niet
straffen, maar tot voorloopig arrest opleggen heb ik de macht."
Het gebruik van dit recht voorkomt geen kwaad, maakt 't
kwaad gewoonlijk tot erger.
Nog nimmer zag ik voorloopig arrest in het kwartier opgelegd
of hij onderzoek bleek, dat het beter achterwege gelaten ware..
Daarom had ik het zoo gaarne ten opzichte van de krijgstuch-
telijke vergrijpen zien verdwijnen.
Wel zou dit in den beginne in de soldatenwereld bevreemding
wekken! Er wordt zoo ruim gebruik (lees „misbruik") van ge
maakt. De mindere, die „insubordinatie met z'n oogen" pleegde,
zal verbaasd staan dat het voorloopig arrest hem niet wordt aan
gezegd; zijn verbazing zal ten top stijgen, als hij niet in de
politiekamer wordt gezet omdat „hij bovendien nog wat wou
zeggen". Maar als hij werkelijk tegen de. krijgstucht gezondigd
heeft, zal de strafoplegger hem den volgenden dag wel van die
„verbazing" genezen.
En nu het voorloopig arrest, te ondergaan als de krijgstuchte-
lijke straf van verzwaard of van streng arrest?
Als verzwaard arrest is het gelijk te stellen met dat in het
kwartier. Als streng arrest, dus voorloopig afgezonderd, opge
sloten, zal het zijn toepassing vinden
als een militair gevaarlijk is of wordt voor zichzelf of zijn
omgeving
als hij de rust zoodanig verstoort, dat rusten, voor wie dat
noodig is, belet wordt;
als hij openlijk weigert aan een dienstbevel te voldoen.
Aan iederen hoogere in rang worde dit recht verleend. Aan
het kader is door eenvoudige voorbeelden de bedoeling der 3;
gevallen duidelijk te maken. Is misbruik maken van macht
dan al niet belet (wat onmogelijk is!), het is zooveel doenlijk
beperkt.
Of de schuldige „in het belang van het onderzoek" in voor
loopig arrest zal blijven, worde ter beoordeeling overgelaten aan
den tot straffen bevoegden meerdere, die van de zaak kennisneemt
