394
nog niet '/3 deel van het gewicht van den Franschen mous-
queton met gevuld magazijn, waarin niet meer dan 3 patronen.
O.i. moet de revolver het hoofdbestanddeel vormen van de be
wapening van den kanonnier. Daar weigeringen nooit uitgesloten
zijn, een spoedig leegschieten van den cylinder mogelijk is, ter
wijl men in het handgemeen niet kan herladen, moet de revol
ver worden aangevuld door een blank wapen. Voor dit blanke
wapen komt natuurlijk alleen eene korte sabel in aanmerking,
hetgeen, gezien het genoegen dat de Eur. korporaals onzer be
reden artillerie op marsen van hunne lange sabels ondervinden,
geen nadere toelichting behoeft. En daar bij de zware begroei
ing in Indië een kapmes voor eiken kanonnier onmisbaar geacht
moet worden, meenen wij, dat het tegenwoordige kapmes der
infanterie voldoende is voor gevallen, waarin de revolver haren
dienst weigert, hetgeen natuurlijk groote uitzondering zal blijven.
Wel schijnt het kapmes als blank wapen eenigszins het ver
trouwen der infanterie verloren te hebben; het is echter min
stens even goed als de nu in gebruik zijnde artillerie-en genie
sabel en als pioniergereedschap veel beter.
Voor het personeel te paard gelden natuurlijk andere overwe
gingen. Te dezen opzichte onderscheiden wij de officieren, het
bereden kader en de trompetters van de stukrijders. Eerst
genoemde militairen zullen zich meermalen van de batterij ver
wijderen om op te treden als doel- of terrein verkenner of als
hulpwaarnemer. Bij het verrichten van deze diensten kunnen
zij op vijandelijke patrouilles, vooral van cavalerie, stuiten en
behooren zij in overeenstemming met die mogelijkheid gewapend
te zijn, nl. met sabel en revolver. Karabijnen of geweren, zoo
als de verkenners in Engeland zullen krijgen, zijn beslist af te
keuren; het geldt hier zelfverdediging en niet het aangaan van
een vuurgevecht. Daar de officieren en het bereden kader, in
gedeeld bij de stukken in de batterijstelling, te voet zijn en
hunne paarden weggezonden hebben naar de le afd. G. T. moe
ten zij de revolver aan het lichaam dragen. En omdat de over
wegingen, welke boven hebben geleid tot een blank wapen bij den
man, ook hier bestaan, moet de sabel eveneens aan het lichaam
en niet aan den zadel worden gedragen. Velen zien echter op
tegen den last, dien men te voet van eene lange sabel onder-
