551 Ook beoefene men het gevecht tegenover een inlandschen en dat tegenover een buitenlandschen vijand niet te kort achter elkaar, maar men bestede bv. een maand aan de oefeningen van de eerste en een volgende maand aan die van de andere soort. Kader en manschappen zal men het noodige meedeelen. Men eische bij deze diensten het stellen van het vizier en het afgeven van gerichte schoten, hetgeen reeds in de opwin, ding van deze vreclesoefeningen herhaaldelijk wordt verzuimd. Yan optisch seinen verwacht ik slechts nut in bijzondere ge. vallen. De grootste afstand tusschen twee posten mag, voor de duidelijkheid, in den regel niet meer dan 1200 meter bedragen. Men dient te seinen met zwarte of met witte vlaggen (niet met roode), al naar gelang de achtergrond al dan niet belicht is. De seinbrigades moeten zich in het terrein oefenen op den grootst mogelijken afstand. Theoriën zullen voor de afgerichten weinig noodig zijn, maar indien ze gehouden worden, late men de manschappen er bij zitten en niet nu eens op het eene en dan op het andere been hangen. Het lange staan onder een taaie voordracht is oor zaak van groote lusteloosheidmen voelt iets als een stillen wrok in zich opkomen tegen den wauwelenden meerdere. De soldaten, behoeven niets uit het hoofd op te dreunen. De instructeurs dragen hen een geval voor en de manschappen deelen mede, hoe ze in dit geval zullen handelen. De order „theorie over de hygiënische wenken" toovert een glimlach op het gelaat van Eur. fuseliers. Toch is het goed, om juist daarover veel met hen te praten en hun goed de overtuiging te schenken, dat een soldaat, hoe flink en moedig ook van inborst, in den oorlog niets waard is, indien zijn lichaam geen uithoudingsvermogen bezit. Ten slotte nog deze opmerkingen Vóór het schieten met scherpe of losse patronen is menig compagniescommandant zelfs niet tevreden met het nazien dei- geweren door zijn kader, maar doet hij het nog eens persoonlijk. Angst van den zondebok? Die angst behoeft immers niet meer te bestaan Men zal den soldaat zelfstandig handelen leeren. "Welnu, kan hij niet eens zijn eigen geweer en patronen nazien.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1904 | | pagina 567