KAN HET TEGENWOORDIGE BERGKANON TEGEN DEN
INLANDSCHEN VIJAND BEHOUDEN BLIJVEN?
De vraag of men een bergkanon kan invoeren, geschikt voor den
■strijd tegen den buitenlandschen en ook tegen den inlandschen
vijand, heeft in dit tijdschrift reeds tot veel wrijving van gedach
ten aanleiding gegeven.
Hoewel de verschillende strijders nog niet veel dichter bij el
kaar zijn gekomen heeft mijn meening zich door dat geschrijf al
dus gevormd:
Wil men een bergkanon invoerendat kan dienen om onze zwakke
veldartillerie in een gevecht tegen een buitenlandschen vijand in den
ar tilleriestrij d te steunendan kan dit kanon in 't algemeen inden
strijd tegen den inlandschen vijandwegens zijn groot gewicht en
daardoor geringe beweegbaarheidniet worden gebruikt.
Het zal een bergartillerie worden welke zich, evenals die in
Europa, hoofdzakelijk langs gebaande paden zal moeten bewegen
en wegens de zwaarte der lasten muildieren zal moeten gebruiken.
Voor den strijd tegen den inlandschen vijand zal dan een ander
stuk beschikbaar moeten zijn.
In hoeverre, met 't oog op de landsverdediging, aan de berg
artillerie bovenstaande eisch moet worden gesteld, moet worden
beslist door de hoogste bewindhebbers en niet door de artillerie.
De door mij te behandelen quaestie is slechts deze: Indien om
bovenstaande redenen bij de bergartillerie een vuurmond wordt
ingevoerd, ongeschikt voor den oorlog tegen den inlandschen vij
and, is het dan wel noodig nieuw materieel in te voeren dat wel
geschikt is voor dezen oorlog of is het mogelijk het thans bestaande
bergkanon door eene andere wijze van vervoer voor den strijd
tegen den inlandschen vijand te behouden?
De daardoor bespaarde kosten moet men niet te gering schat
ten en al mogen wij artilleristen in ons streven om voor ons
wapen het beste te krijgen wel eens smalend over „misplaatste
