760 Ten einde hare leden tegen groot geldelijk verlies te waarborgen, zal de venduvereeniging zich ten doel moeten stellen op de door hen te houden venduties het meubilair zooveel mogelijk op prijs te houden. Wordt bv. te Z. een kast in den regel voor 20, een stoel voor f 5 verkocht, dan is het de taak der gedelegeerden, wel ke bij de vendutie tegenwoordig zijn, door opjagen zorg te dragen, dat de genoemde voorwerpen niet onder dien prijs in andere handen overgaan. Dit zal hun gemakkelijk vallen, wanneer er veel koop lust is; in het tegenovergestelde geval wordt het moeilijkeren zal het kunnen voorkomen, dat de vereeniging kooper wordt;, doch zooals nader zal blijken is ook dit laatste geen bezwaar. Duidelijk echter is het, dat voor het betrokken lid het optreden der commissie in vele gevallen groote voordeelen zal afwerpen. Zoo heb ik meermalen vernomen, dat als gevolg van het ingrij pen der venduvereeniging de verkoop van een inboedel ongeveer ƒ100—300 meer opbracht dan de taxatie. Hierbij zij nog op gemerkt, dat de gedelegeerden zich niet angstvallig aan de taxa tieprijzen behoeven te houden, zoodat ook tot boven het bepaalde bedrag kan worden opgejaagd. Wat onder meubilair verstaan moet worden, behoort vooraf te worden uitgemaakt. Zoo gaat het bv. niet aan, dat de com missie zal trachten een paard, een wagen, een piano of andere stukken van hooge waarde een goeden prijs te doen behalen, daar zij dan, ingeval zij koopster mocht worden, de te harer be schikking gestelde fondsen spoedig zou hebben uitgeput. Bo vendien zou dit voor de vereeniging ook zeer bezwarend zijn, daar slechts betrekkelijk weinigen zich de aanschaffing van der gelijke voorwerpen van weelde kunnen veroorloven en het ge kochte dus wellicht op een gegeven oogenblik a tout prix van de hand zou moeten worden gedaan. Zoo ook moeten planten en verder minderwaardige artikelen, als schrijfgereedschap, keu kengerei enz. niet onder meubilair worden begrepen. Hoe wordt nu de belanghebbende het best bij zijne vendutie gesteund? Yan te voren moet het meubilair getaxeerd worden, waartoe door het bestuur een commissie van drie leden benoemd wordt, die bepaalt welke prijzen gemiddeld moeten worden behaald door de ten verkoop aangeboden goederen. Raadzaam zal het zijn, dat in deze commissie steeds een lid van het bestuur zit-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1904 | | pagina 144