654
genomen regeeringstroepen (bewapend met Gras-Comblain gewe
ren), dat zij liever op staanden voet doodgeschoten werden, dan
nogmaals het vuur te doorstaan uit de 8 m.M. Mannlicher-ge-
weren, waarmede 7 bataljons van het Congres-leger bewapend
waren.
In den noodlottigen slag bij Adua, 1 Maart 1896, waren de
Italianen met het geweer Vetterli-Vitali (10.4 m.M.) gewapend,
de man uitgerust met 112 patronen. Het is niet te boud te
beweren, dat een ruimere uitrusting met patronen van grootere
uitwerking, zooals het geweer M. 91 van 6.5 m.M. zou hebben
mogelijk gemaakt, de ramp wellicht voorkomen zou hebben, niet
tegenstaande de begane fouten. De dichte drommen Abyssiniërs
zouden geweldige verliezen hebben geleden, die hunne overmach
tige colonnes tot bedachtzaamheid genoopt zouden hebben.
Op Cuba werd in het gevecht van San Juan, den len Juli
1898, de aanval der Amerikaansche divisie Lawson 4000 man)
op El Caney door nog geen 600 Spanjaarden, bewapend met
M. 98 (7 m.M.), zonder artillerie, gedurende uren tot staan gebracht;
eerst het ingrijpen van een versche brigade (Bates, 2000 man),
in verband met de vernieling van het steunpunt der stelling
(een oud, steenen fortje), noopte den verdediger tot terugtrekken.
De hoofdaanval in dat gevecht geschiedde ik K.M. Zuidelijker,
op de San Juan-heuvels, waar 300 Spanjaarden een voorgescho-
ven stelling vasthielden tegenover een geheele Amerikaansche
divisie 4000 man) en een brigade 2000 man) infanterie
en een onbereden cavalerie-divisie 3000 man). De Ameri
kanen geraakten onder het vuur der Spanjaarden zoodanig in
het nauw, dat een vlucht slechts voorkomen werd door het
moedig optreden van enkele afdeelingen. Er behoefde slechts
200 M. afgelegd te worden om in den dooden hoek der heuvel
stelling te geraken! In 6 uur kregen de Amerikanen 147
dooden en 929 gewonden, d. i. 12 van het geheel, doch
30 van de troepen in voorste linie. Bijna al deze verliezen
werden geleden in den boschrand, waar de bovenbedoelde 200 M.
breede, krachtig onder vuur gehouden strook begon.
De indruk van dit gevecht was van dien aard, dat de Ame
rikaansche bevelhebber ook den volgenden dag den aanval op
de hoofdstelling, 1000 M. meer achterwaarts (West), niet durfde
