663 voudige formule voor den terugstoot A l> '-p g 1 waar^n P projectielgewicht, Y0 aanvangssnelheid en P geweergewicht, blijkt, dat die terugstoot in verhoogde mate toeneemt met de aan vangssnelheid en bij een vastgesteld projectielgewicht alleen kan afnemen door het geweergewicht te verhoogen. Dit laatste, nu, kan niet alleen slechts binnen zekere grenzen plaats vinden, doch wordt zelfs ongewenscht geacht; men tracht integendeel het geweergewicht zoo laag mogelijk te stellen. In zijn „Repetierfrage, Caliberfrage und Pulverfrage" geeft v. Wuieh eenige berekeningen, welke, als toelichting op het bo venstaande, hier overgenomen worden. Bij behoud van gelijke gestrektheid van de baan van het Oostenrijksche Werndl-geweer met patroon M. 77, krijgt hij, bij vermindering van het kaliber tot onderscheidenlijk wanneer aangenomen wordt, dat het product van projectielge wicht in K.G. en aanvangssnelheid in M. het getal 11—de uiter ste waarde toegestaan voor een dragelijken terugstootniet mag overschrijden. De tot heden als oorlogswapen aangenomen geweren behalen in de verste verte die snelheden niet. Eensdeels is dit het ge volg van het feit, dat men zich niet tevreden stelde met de bestrekenheid der banen van de 11 m.M. geweren, en daarom de projectielen betrekkelijk zwaarder maakte, anderdeels wensch- te men de geweren lichter te hebben, zoodat men de Y0 niet tot het uiterste kon opdrijven. De wisselwerking tusschen op drijving der Y0, verzwaring der metaalbelasting, uiterste grens van weerstandsvermogen van den loop en hoogste, aanneme lijke geweergewicht gaf als uitkomst de tegenwoordig bestaan de geweren. Enkele gegevens, betrekkelijk dit onderwerp, van eenige ge weren van 11, 8, 7.5, 7, 6.5, 6 en 5 m.M. zij bijeen gebracht in ondervolgend staatje. p2 y 2 10 9 8 7—6 m.M., projectielgewichten van 19.83 16.06 - 12.69 9.71 7.13 G., waarbij behooren de maximum- aanvaDgssnelheden 555 685 867 11331542 M., Dl. II 1904. 45

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1904 | | pagina 45