1122 stuk niet in zijwaartsche, maar in benedenwaartsche richting scharnierend wordt geopend. De munitie bestaat uit granaten en granaatkartetsen met dubbelwerken- de buis. Voor de lading worden met rookzwak kruit gevulde metalen hulzen gebezigd, welke echter niet met het projectiel één geheel vormen. Op de affuit en den voorwagen kunnen resp. 2 en 3 bedieningsman schappen plaats nemen. Het berggeschut, door generaal Arisaka volgens dezelfde beginselen ontworpen, werd in Japan vervaardigd. De hier in het kort weergegeven mededeelingen betreffende het veld en berggeschut worden door de ondervolgende opgaven van afmetingen -en gewichten besloten. Veldgeschut. Berggeschut. Kaliber 75 m.M. 75 m.M. Lengte van het kanon 2200 1000 Hoogte van de vizierlijn boven den grond. 900 780 Middellijn der raden 1400 980 Spoorbreedte 1260 700 Aanvangssnelheid 490 M. 263 M. Maximum declinatie en elevatie 5U en -+- 25° 10° en 30° Gewicht van kanon en affuit 883 K.G. 327 K.G. Gewicht van vuurmond en voorwagen 1647 Gewicht van kanon met sluitstuk 99 Projectielgewicht 6 6 Ladinggewicht 0.525 0.162 Aantal schoten per munitiecaisson 90 Het machinegeiveerstelsel Bergmann, Model 1902. Van het nieuwste model Bergmann-machinegeweer komt in de Juli- aflevering van de Bevue d'artillerie een goede, met platen en teekenin- gen verduidelijkte beschrijving voor, waaruit blijkt, dat zich dit nieuwe model door verschillende verbeteringen, en wel voornamelijk een meer doelmatigen patroonaanvoer, aan hel wapen onderscheidt van de vroegere door den uitvinder aangeboden modellen. Het stelsel Bergmann kenmerkt zich door een voor een machinegeweer "weinig samengestelde inrichting en behoort tot het type waarbij de auto matische werking onmiddellijk door den terugstoot wordt opgewekt (terug gaande loop). De beweging van alle deelen van het mechanisme geschiedt rectiliniair. Het wapen bestaat uit 80 onderdeelen en kan zonder gereed schap geheel uiteen genomen worden. Voor het gewone onderhoud kan

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1904 | | pagina 508