677
ringen omtrent het infanteriegevecht verloren gaan en had de
zware verliezen, bovenbedoeld, ten gevolge. Eerst 17 jaar na
den Fransch-Duitschen oorlog verscheen het Duitsche infanterie-
reglement.
In het volgende hoofdstuk „Englisches und Deutsches Regle
ment" zegt de schrijver, dat, evenals voor de exercitiereglemen
ten van vele Europeesche legers, ook voor de „Infantry drill" van
1896 het Duitsche reglement tot grondslag heeft gediend, vooral
wat betreft het gevecht. Verschil bestond omtrent het gebruik
van gevechtsgroepen bij den aanval. Terwijl volgens het Duitsche
reglement de groep, voor de „doorvoering" bestemd, spoedig sa
menwerkt met die, welke het gevecht inleidt, en ten slotte ook
de reserve voor de beslissing wordt ingezet, wordt het verkrijgen
van „vuuroverwicht"—de hoofdzaakvolgens het Engelsche re
glement overgelaten aan de inleidingsgroepeerst bij den storm
wordt de doorvoeringsgroep gebruikt. Voorts was bij de ver
dediging de reserve uitsluitend bestemd om den terugtocht te
dekken of tot de vervolging over te gaan. Ook werd in het
Engelsche reglement het salvovuur gehuldigd, terwijl het Duitsche
„im wohlgezieltes Einzelfeuer" de beste vuursoort zag.
Omtrent de dichtheid der tirailleurliniën was in het Engelsche
reglement voldoende speling gelaten; echter werden in het be
gin van den oorlog bijna uitsluitend dichte tirailleurliniën (zon
der tusschenruimten) gebezigd.
Groot verschil van meening bestond over het tijdstip van het
openen van het vuur, dat volgens het Engelsche reglement eerst
Iaat moest geschieden. Slechts bij uitzondering mocht op af
standen boven 800 yards (785 M.) het vuur geopend worden;
de grens tusschen korte en middelbare afstanden was aange
geven op 460 M. Het Duitsche reglement hield daarentegen
rekening met de resultaten op de schietscholen verkregen, nl.
dat het op „mittlere Entfernungen entbrennende Schützenge-
fecht keineswegs rnehr eine mit dem Gegner spielende Ver-
schleierung unserer Angriffsentwickelung ist, sondern ein ernster
und wichtiger Theil der Kampfesarbeit selbst".
„Von gut ausgebildeten Schützen wurden gegen Kopfziele auf
den mittleren Entfernungen, also von 600 bis 1000 m. bereits
binnen fünf Minuten bis 5 Treffer von dem eingesetzten
