683
ningstroepen en gesloten afdeelingen in 2e en 3e linie, zooals de
schrijver der „Nachrichten" beweert. „Ich meine gerade umge-
kehrt", vervolgt v. Lindenau, „die ersten Schlachten des S.'A-
Krieges beweisen, dasz eine nicht ganz geklarte Lage angesichts
der modernen Schnellfeuerwaffen zunachst eine sparsame Schüt-
zenentwickelung fordert".
De Engelsc'ne voorste gevechtsliniën waren niet in de minder
heid omdat ze te zwak waren, maar omdat men ze op ondoel
matige wijze en in ongeschikte vormen in het gevecht bracht
en omdat de volgende liniën niet begrepen, dat het hun taak
was de vuurkracht der voorste linie steeds te doen toenemen
de tirailleurliniën waren zelfs 3 a 4 gelederen diep. „Zu ganz
erheblichen Theilen brachte man sie überhaupt nicht zum Schies-
zen, sondern gab sich der trügerischen Hoffnung hin, allein durch
den Druck ihres Vormarsches den Gegner zum Weichen zu brin-
gen. Anstatt mit ihren aus der Tiefe hervorgeholten Gewehren
griff man lediglich mit ihren Beinen an."
In het hoofdstuk „Enge und lichte Schützenliniën" zegt von
Lindenaude Engelsche tirailleurliniën waren voor het open ter
rein veel te dicht, zoodat de schutters noch hun wapen noch
het terrein behoorlijk konden benutten om op de middelbare
afstanden een werkzaam vuurgevecht te kunnen voerenzij le
den meer verliezen dan zij den vijand konden toebrengen.
Terwijl op de Duitsche infanterieschietscholen jaren achtereen
op de middelbare afstanden tot 5 treffers werd verkregen van
het verbruikt aantal patronen en, in even sterke tirailleurliniën,
van de tegenpartij 25—35 der schutters buiten gevecht werd
gesteld, behaalden de Engelsche artillerie en infanterie samen
bij Magersfontein 3.6%, bij Colenso 1.5 en bij Spionkop 7.5
treffers.
"Volgens den schrijver blijkt hieruit duidelijk de onvoldoende
vaardigheid der Engeischen in het gevechtsschieten, waarbij nog
kwam, dat het veel beoefende salvovuur niet toegepast kon wor
den en dat door het geraas van het gevecht de voorgeschreven
„vuurleiding" onmogelijk was. „Der weder durch das Reglement
noch durch die Schieszausbildung zum zielbewuszten Einzel-
kampfer erzogene Englische Schütze feuerte dann meist auf das