EEN R8\TGENAPPARAAT VOOR OORLOGSGEBRUIK.
Met Plaat VII.
De wijze waarop in Indië krijg moet worden gevoerd brengt
mede, dat niet altijd de noodige hulpmiddelen bij de hand kun
nen zijn om den gewonden soldaat al dadelijk te onderzoeken
en te behandelen met de beste en nieuwste middelen, die de
hedendaagsche chirurgie tot hare beschikking heeft. Als wij
maar eens denken aan de talrijke kleine colonnes, die in een
zeker tijdperk van eiken Indischen oorlog aan het woord komen,
waarbij de daarbij ingedeelde officier van gezondheid ruim zijn
deel krijgt van alle vermoeienissen en toch na volbrachten
marsch, vaak bij slechte verlichting, aan den arbeid moet, dan
zal het duidelijk worden, dat, niettegenstaande de niet genoeg
te prijzen plichtsbetrachting van onze militaire artsen, aan de
gewondenverzorging veel moet ontbreken. Hieraan is niet veel
te veranderen: in het algemeen belang telt het belang van het
individu alleen zoolang mede als het met het eerste niet in
strijd komt. Een zeer mobiele actie zou niet gevoerd kunnen
worden als men zich al te veel liet binden door de gewonden.
Alleen is het wel wenschelijk en ook mogelijk de hospitalen,
ook de kleinere, als het kan te voorzien van de nieuwste chi
rurgische hulpmiddelen, opdat de gewonde soldaat, daar eenmaal,
vaak na een moeilijk en langdurig transport, aangebracht, alle
denkbare hulp vindtdit vordert niet alleen de humaniteit, maar
ook het financieel belang van den staat.
Op dien grond ga ik er dan ook toe over onder de aandacht
van de lezers van het Indisch Militair Tijdschrift te brengen een
artikel uit het „Kriegstechnische Zeitschrift" Ylle jaargang,
6e aflevering, getiteldEine Röntgeneinrichtung für Kriegs-
zwecke". Vertaald luidt dit stuk als volgt:
Door den gewonden soldaat geneeskundige behandeling en
zooveel als maar mogelijk is een zorgvuldige verpleging en ver-