64 KarabijnJa, de maatregel een deel van het voetvolk met dat vuurwapen uit te rusten, vormt een voor ieder duidelijke onder streping van de grootste fouten welk ons voortreffelijk geweer aankleven, nl. dat het te zwaar, niet hanteerbaar genoeg is. Om zich te overtuigen dat het infanterie-geweer M. 95 van het Nederlandseh-Indische leger werkelijk een hooge plaats in neemt onder de beste vuurwapens der andere legers, behoeft men de bekende gegevens slechts te vergelijken met die der andere stelsels, zooals die bijvoorbeeld zijn opgenomen in ons artikel „Het Infanterie-geweer" (I. M. T. 1904, Afl. 5, 7 en 8). Yoor eenige 6.5 m.M. stelsels komen in onderstaand overzicht enkele der belangrijkste gegevens voor. Daaruit blijkt ten dui delijkste, dat ons geweer op ballistisch gebied het gerust kan opnemen tegen de in het buitenland ingevoerde stelsels; maar ook volgt uit dat overzicht, dat wij het zwaarste der 6.5 m.M. wapens gekregen hebben 1). Deze, trouwens algemeen bekende, daadzaak trok niet alleen reeds lang de aandacht der macht hebbenden, maar gaf zelfs aanleiding tot een vrij kostbare proef met „verlichte" geweren, waarvan de uitkomsten tot heden niet openbaar gemaakt werden, ofschoon de proef reeds in Augustus van het vorige jaar eindigde. 2), 3). 1) Zie het artikel „Het verlichte geweer M. 95 P. M." in het X. M. T. 1904 No. 2. 2) Zie Extra-bijlage I. M. T. No. 6. Zelf aan deze proef deelnemende, kwam ik voor ïny tot de slotsom, dat het verlichte geweer niet in die mate voldeed, om de aan de invoering verbonden kosten tot vervor ming der bestaande bewapening gerechtvaardigd te achten, zoodat ik my in dit opzicht geheel aansluit by het betoog in afl. 2 van het I. M. T. 1904, blz. Ii7 en 178. 3) Naar ons van bevoegde zijde werd medegedeeld, kunnen de proeven met het kier bedoelde verlichte geweer als mislukt worden beschouwd Echter is thans bij het lie Bat. inf. eene proef begonnen met een nieuw verlicht wapen, dat uit het geweer M. 95 ontstaan is door weglating van do bajonet, bovenhand en ontlaadstok met moerplaat en schroef, verkorting van den loop met 2 d. M., vervanging van de kolfplaat door een caoutchouc kolfplaat en ebonieten tusschenplaat, uitdieping van de ladegroeven, het dunner maken van de lade van af de voorzijde tot nabij het magazijn, opvulling van de ontlaadstokgroef, verdeeling van den handbeschermer in tweeën, elk deel met twee veeren en gedeeltelijk geribt, plaatsing van de vizierkorrel door middel van een koker en vervanging van het bestaande vizier door een zoogenaamd „kurvenvizier", ongeveer als bij het Duitsche geweer M. 98. Dit geweer is 0.74 K. Cr. lichter en 0.21 II. korter dan het geweer M. 95 en heeft 10 M. minder V0. In plaats van de bajonet ontvangen de met dit geweer be wapenden een marechausséesabel. Dit proefgeweer is dus 13 c.M. langer dan de karabijn en zal bij een aanval met het blanke wapen met de linkerhand tusschen vizier en staartstuk moeten worden aangevat- Bed.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1905 | | pagina 78