734
progressif binnen de minuut is afgeloopen. Om niet te breedvoe
rig te worden spreek ik hier niet over „avec" en „sans fauchage",
maar de meeste lezers begrijpen deze termen voldoende. Bij de
Roemeensehe proeven duurde een tir progressif sans fauchage
(4X8 schoten) 40 seconden en een tir progressif avec fauchage
(4 X 12 schoten) 52 seconden. Anderen hebben de vrees uitgespro
ken, dat, bij de groote zelfstandigheid die aan de St. C". gelaten
wordt, deze in de hitte van den strijd er van door zullen gaan, zoo
als Immanuel het uitdrukt. Hiertegen zou het misschien aanbeve
ling verdienen hetzelfde middel toe te passen als de infanterie doet:
herhaalde stooten op de fluit beteekent „ophouden met vuren."
De generaal Langlois gaf in 1892 aan het geëchelonneerde
vuur de voorkeur boven het tir progressif. In plaats dat de
stukken elk 2 schoten doen op 4 verschillende afstanden, schiet
bij het tir échelonné elk stuk op één van de 4 afstanden zijn
8 schoten af, 2 aan 2 met veranderde zijdelingsche richting. Het
voornaamste voordeel hiervan is wel, dat bij elk stuk E. en T.
onveranderd blijven en alleen de zijdelingsche richting wijziging
behoeft. Of bij de in Frankrijk zoo ver doorgevoerde verdeeling
van den arbeid de vuursneldheid bij het tir échelonné grooter
is dan bij het tir progressif, is nog de vraag. Het schieten met
sterk afwisselende richting (op 2000 M. 3° of 6°) is niet bevor
derlijk aan het stilstaan van het stuk bij het schot.
Men heeft deze beide vuursoorten wel eens munitieverspil
ling genoemd en in zooverre zou dit juist zijn, als het Fran-
sche reglement geen andere, zuiniger vuursoorten kende, die
worden toegepast als er tijd is geweest zich nauwkeuriger in te
schieten. Is echter slechts de grens van 200 M. gevormd, dan
belooft het tir progressif meer uitwerking dan het doorvuren op
de gehalveerde grens. Beginnen twee batterijen op hetzelfde
oogenblik zich op elkaar in te schieten, vergenoegt de eene zich
met de grens van 200 M. en gaat zij vervolgens over tot het tir
progressif, terwijl de andere om zuinigheidsredenen de grens tot
100 M. tracht te vernauwen om daarna tot voortgezet vuur, af
wisselend op de beide grenzen over te gaan 1), dan is de laatste
waarschijnlijk al vleugellam geslagen vóór zij tot voortgezet vuur
1) De normale Duitsche vuurmefchode. 135 Schieszvorschrift für die Feldartillerie.
1899). Zie de berekening- bij Langlois II p. 286.
