POSTDUIVEN.
Met Plaat XIX.
Hoewel de eigenschappen van dit huisdiertje reeds in de oud
heid bekend waren, is het wel eigenaardig, dat daarvan eerst zeer
veel later voor oorlogsdoeleinden ten volle partij werd getrokken.
Thans weet men echter in de verschillende legers de post
duif naai waaide te schatten en worden zelfs omvangrijke ge
bouwen voor de postduiventeelt opgericht.
Het groote nut van de postduiven is vooral meer en meer in
gezien na het beleg van Parijs, waar zij zeer groote diensten
hebben bewezen, welk nut de gouverneur van deze plaats niet
inzag toen hij, vóór de insluiting voltooid was, het aanbod van
de postduivenvereeniging, om 400 duiven buiten de vesting te
biengen, afsloeg. De reden van die destijds geringe waardeering is
voor een groot deel te zoeken in de uitvinding der telegraphie,
die het overbrengen van berichten op eene andere wijze onnoo-
dig scheen te maken. Gelukkig echter dat de postduiventeelt
altijd door de sportliefhebbers in eere werd gehouden en beoe
fend en daardoor voor een geheelen ondergang werd behoed.
Gaan we de geschiedkundige ontwikkelling van het postdui-
venwezen na, dan zien we, dat reeds in de grijze oudheid de
postduif werd gebruikt in Egypte, Turkye, Perzië en Syrië, waar
op zekere afstanden tal van duivenposten waren opgericht om
de onderlinge verbinding der steden tot stand te brengen, voor.
namelijk ten behoeve van den handel.
In „Hedden's duivenfokkerij" vindt men dienaangaande eenige
bijzonderheden vermeld, zoo o.a. dat de ontdekkingsreiziger
Niebuhr te Basra een koopman van Bagdad aantrof, die zich op
iedere reis van deze duivenposten bediende. De duiven wa-
ïen bij hem te huis zorgvuldig opgevoed en gewend om op eene
zekeie vaste plaats gevoederd te worden. Voor het overige kon-
