"V A. X _A._
In het Militür M'ochenblatt No. 80, 1905 vindt men het volgende
betreffende onze koloniën opgeteekend.
Volgens berichten uit Batavia is de Nederl. Begeering voornemens om
ook voor zonen van voorname in'andsche familiën de gelegenheid om
officier te worden open te stellen. Hiertoe zou men overgaan, omdat
de aanvulling van officieren steeds met groote kosten gepaard gaat, terwijl
daarenboven het ongunstige klimaat in de Ned. Ind. Koloniën voldoende
suppletie bezwaarlijk maakt.
Men zal dus het Eng. Indische systeem volgen. Met zeer verschillende
gewaarwordingen hebben de Europeesche ingezetenen van N. I. dit be
richt vernomen, omdat velen van meening zijn, dat dit in verband met
de on vertrouwbaarheid van de inheemsche bevolking zeer gewaagd is.
Op Noord-Sumatra duurt de strijd met de Atjehers, die een tijdlang
schijnbaar rustig waren, nog steeds voort. Op sommige posten kan een
enkele Europeaan zich zelfs geen kilometer verwijderen zonder gevaar
te loopen verraderlijk afgemaakt te worden.
Ostasiatischer Lloyd No. 13, 1905).
Het „Schweizerische Zeitschrift für Artillerie und Genie" wijdt een
belangrijk artikel aan het gebruik van electriciteit voor het africhten van
paarden en verklaart hoe dit middel bij het remonte-depot der cavalerie
in toepassing wordt gebracht. De electrische schok moet niet als een
hulp, doch als bestraffing aangewend worden.
Het toestel bestaat uit een batterij en een geleiding.
De batterij wordt opgeborgen in een klein lederen étui, dat door den
officier aan den schouder gedragen wordt. De stroom kan willekeurig
gesloten of verbroken worden.
Hoewel de batterij zwak is, is de uitwerking op het paard groot, grooter
dan die van spoor of zweep. Deze wijze van africhting, mits bij tijds
toegepast, wordt met onveranderlijk succes aangewend om alle fouten af
te leeren.
Alle slechte gewoonten worden op deze wijze onderdrukt en blijven
dit zonder dat men telkens opnieuw zijn toevlucht moet nemen tot elec
triciteit.
