1100
binnen dooden en gewonden kregen en men feitelijk nergens
veilig was.
Alleen het vuur uit den O. rand van Lam Tengah werd tot
zwijgen gebracht, maar overigens had het onze geen merkbare
uitwerking.
Alle troepen werden dan ook uit de kampongranden terugge
trokken, terwijl daar alleen enkele goedgedekte observatieposten
werden achtergelaten.
De colonnecommandant, die van Lamtih het geleverde gevecht
had gezien, deed om half zes de beide sectiën artillerie in de na
bijheid van den post op het Z. O. waarts gelegen hooge terrein
in stelling komen en het vuur op Lam Isi openen.
Een 4 man sterke cavaleriepatrouille, die 5u. 16' v.m. uitge
zonden was om zich bij den overste Soeters te vervoegen, keerde
onverrichter zake terug, zij waren voor het hevig vuur des vijands
geweken.
Daarop kreeg het geheele peloton Lisnet de zelfde opdracht
en om 6 u. 25' v.m. werd het doel bereikt ten koste van een
gesneuveld paard.
De cavalerie was onderweg hevig beschoten. Haar comman
dant stelde de ruiters zoo gedekt mogelijk op in den Oostelijken
rand en ging zelf met een paar ruiters den commandant van het
12e zoeken.
Deze zond aan den colonnecommandant het volgende bericht:
„Bericht ontvangen 6 u. 25'v.m. Verzoek artillerie onmiddel
lijk in mijn stelling komen. Ik zit in Lam Tengah en kan deze
„kampong niet verlaten zonder dat de vijand opdringt. Verzoek
"lie Bataljon mij aflossen, dan ga ik Oostwaarts (Verzonden
„6 u. 30')."
Op ontvangst van dit bericht werd iets vóór 7 uur de artillerie
onder dekking van de 2e compagnie 14e Bataljon (kapitein Baron
Collot d'Escury) naar Lam Manjang gezonden. Ook de kapitein
adjunct Smits sloot zich hierbij aan.
Ter hoogte van het bovengenoemde steenen graf gekomen, wer
den zij krachtig beschoten uit Lam Awi en Lam Isi, waardooi
bij de infanterie niet minder dan 1 officier en 10 minderen ge
wond raakten, terwijl de batterij een verlies van 6 kanonniers,
1 stukrijder, 2 paarden en 3 muildieren leed.
